ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ

Με τη δουλειά κάτω από την επίβλεψη του δασκάλου, τη ζωή του στην ομάδα των συμμαθητών, την ανάγκη να υποτάξει τη συμπεριφορά του σε ορισμένες απαιτήσεις, αναπτύσσεται στο παιδί η πρωτοβουλία σαν ξεχωριστή ιδιότητα των ψυχικών διαδικασιών.

Ο μικρός μαθητής, καθώς λύνει τα προβλήματα της μάθησης, έχει υποχρέωση να προβλέπει τα αποτελέσματα των προσπαθειών του, να προσχεδιάζει τις ενέργειές του, να καθορίζει τα μέσα επίτευξης του σκοπού.

Αυτό γίνεται δυνατό χάρη στην ανάπτυξη της ικανότητας του να προγραμματίζει και να εκτελεί τις αντίστοιχες ενέργειες πρώτα σε εσωτερικό επίπεδο, στο νου του.

Στην πορεία της μάθησης, του είναι απαραίτητη σε συνέχεια η μόνιμη ικανότητα να αναλύει και να κρίνει μόνο του το παιδί, τις ενέργειες του: ήταν επιτυχημένες; Κατάφερε με αυτές να λύση το συγκεκριμένο πρόβλημα; Πέτυχε το στόχο που είχε βάλει;

Αυτή η ικανότητα έχει ιδιαίτερη σημασία για τον μικρό μαθητή.

Είναι η βάση για να διαμορφωθεί ο στοχασμός, η δυνατότητα του μικρού μαθητή να παρατηρεί μόνος του, μια από τις σπουδαιότερες ιδιότητες, που κάνουν δυνατή τη θεωρητική σκέψη.

Η ανάπτυξη της πρωτοβουλίας, του νοητικού επίπεδου των ενεργειών και του στοχασμού, όλα αυτά που οι ψυχολόγοι ονομάζουν νέα στοιχεία της μικρής σχολικής ηλικίας, σαν να χύνουν καινούργιο φώς πάνω στις βασικές ψυχικές διαδικασίες του παιδιού: στην αντίληψη και την προσοχή, τη φαντασία, τη μνήμη, τη σκέψη.

Η ανάπτυξη αυτών των ψυχικών διαδικασιών συνεπάγεται ανάπτυξη της πρωτοβουλίας, της αυτονομίας, της κατανόησης.