ΕΘΝΑΡΧΗΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

Στην πρώτη θητεία του συμμετείχε από διάφορες υπουργικές θέσεις στο κράτος των δοσίλογων και των συνεργατών των κατακτητών, συμμετείχε στο κράτος των διώξεων και των εξοριών, συμμετείχε σε ένα βαθύτατα ταξικό και διχαστικό κράτος. Πιο συγκεκριμένα είχε συγκροτήσει τη λεγόμενη «επιτροπή των 10», που καθοδηγούσε πολιτικά τον αντικομμουνιστικό αγώνα. Μέλος της επιτροπής ήταν ο μετέπειτα αρχι-πραξικοπηματίας Γ. Παπαδόπουλος.

Δέχτηκε τεράστια προβολή και «διαφήμιση» από την αστική τάξη, ξένους πολιτικούς παράγοντες όπως ο Ζισκάρ Ντ' Εστέν και τους μηχανισμούς του κράτους. Παρουσιάστηκε ως «Μεσσίας», που έφερε την ανατροπή της δικτατορίας. Επί των ημερών του έλαβε χώρα ένας απίστευτος προεκλογικός εκβιασμός σε βάρος ψηφοφόρων με το ψεύτικο και εκφοβιστικό δίλημμα-σύνθημα «Καραμανλής ή τανκς» κάτι που σε συνδυασμό με το χαμηλό επίπεδο του λαϊκού κινήματος την εποχή εκείνη του έδωσε εκλογικό ποσοστό 54,37% στις πρώτες μετά το 1964 βουλευτικές εκλογές (17 του Νοέμβρη 1974)

Σαν υπουργός και πρωθυπουργός, έβαλε και την σφραγίδα του στο γκρέμισμα μια πανέμορφης Αθήνας και έβαλε τις δομές για το αίσχος που ζούμε σήμερα.

Ήταν αυτός που προσδιόρισε επιγραμματικά τη διεθνή θέση της Ελλάδας, με το γνωστό: «Ανήκομεν στην Δύσιν».

Υλοποίησε την πιο σημαντική στρατηγική επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης. Την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ την οποία οραματιζόταν ακόμα από τη 10ετία του 1950, για να υπογράψει τελικά τη συμφωνία σύνδεσης τον Ιούλη του 1961.