ΤΣΟΥΧΤΡΕΣ

Αλεξέι Μαξίμοβιτς Πέτσκοφ είναι το πραγματικό όνομα του Γκόρκι που στα ρωσικά θα πει «πικρός». Γεννήθηκε στο χωριό Νίζνι Νόβγκοροντ το 1868. Ορφανός και πάμφτωχος, πριν κλείσει τα δέκα του χρόνια, περιπλανήθηκε στη ρώσικη γη, αναζητώντας δουλειά. Δουλεύοντας σε διάφορα επαγγέλματα, ήρθε σε επαφή με όλους τους κατατρεγμένους, τους φτωχούς εργάτες και μουζίκους, γνώρισε από κοντά την αθλιότητα, την ανέχεια και τον κατατρεγμό. Η ζύμωσή του με τον ανθρώπινο πόνο, τον εμπλούτισε με εμπειρίες τις οποίες θα χρησιμοποιήσει ήδη στα πρώτα του κείμενα. Από πολύ νέος έχει συνειδητοποιήσει την αξία της εργασίας, όχι μόνο ως αναγκαιότητα επιβίωσης αλλά κι ως μέσο δημιουργίας που μπορεί να οδηγήσει στον ατομικό και συλλογικό εξανθρωπισμό του ανθρώπου. Αυτή η αντίληψη τον οδήγησε στο μαρξισμό, τον οποίο υπηρέτησε ως το θάνατό του τόσο μέσα από το έργο του όσο και μέσα από την ίδια του τη ζωή. Ο γραπτός λόγος για τον Γκόρκι είναι το όπλο που αποκαλύπτει την άγρια εικόνα των προλεταρίων της εποχής

Έχουν άδικο οι 17ρηδες που επιπλήττονται από τις εφημερίδες γιατί ονειρεύονται μια θέση στο δημόσιο και δεν έχουν ονειρώξεις ότι θα γίνουν Μπιλ Γκέιτς; Για πείτε μου. Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη σε συνέντευξη της, δήλωσε απογοητευμένη από τις πρόσφατες δουλειές συναδέλφων της και την κατάντια του ελληνικού τραγουδιού! Συγνώμη Άλκηστις, με όλο τον σεβασμό στην ιστορία σου στην ελληνική μουσική, εσύ είσαι ικανοποιημένη από τον δίσκο που έβγαλες; Όσα χρόνια θυμάμαι από την πολιτική σκηνή αυτής της χώρας, οι ΠΑΣΟΚοι, σε όποια ομάδα κι αν ανήκουν, σε όποια «φατρία» κι αν έχουν στοιχηθεί, νομίζουν πως έχουν εξασφαλίσει εσαεί το «ελεύθερο» να λένε ότι θέλουν και ταυτόχρονα να κάνουν ότι γουστάρουν. Και τούτο, παρότι τα όσα λένε και τα όσα κάνουν είναι ακριβώς αντίθετα μεταξύ τους. Η φωτογραφια ειναι απο το error.gr Θλιβερή διαπίστωση. Αλλά πραγματική: Ο μόνος λόγος, εδώ και χρόνια που το Υπουργείο Πολιτισμού γίνετα

Έπεσε η ανταγωνιστικότητα. Κάποιοι απρόσεχτοι και βιαστικοί επιχειρηματίες ...αναγκάζονται τώρα να συλλαμβάνονται με 4.000 χάπια μεθαδόνης. Να πληρώνουν αξιωματικούς του ναυτικού 30.000 ευρώ για να σκοτώσουν τους ανταγωνιστές τους. Κόσσοβο χωρίς σύνορα, τράπεζες χωρίς σύνορα, κεφάλαια χωρίς σύνορα, μαφίες χωρίς σύνορα, ναρκωτικά χωρίς σύνορα, κάμερες χωρίς σύνορα. Η «ελεύθερη οικονομία» του μπιστολιού και η επιχειρηματικότητα, χρειάζονται κάμερες παντού. Γιατί μπορεί να σηκώσεις και συ κεφάλι δούλε και να απαιτήσεις να έχεις δουλειά, να θες αυξήσεις, συντάξεις ανθρώπινες, σχολεία που να μπορείς να κάνεις μάθημα χωρίς να παγώνεις, χωρίς να πιάνεις τη μύτη σου από τη βρώμα, νοσοκομεία χωρίς φακελάκια. Η δουλειά του είναι εξαιρετική. Σαρώνει τα βραβεία σε όποιο φεστιβάλ προββάλονται τα έργα του. Παρόλα αυτά παραμένει παραδειγματικά σεμνός και ακούραστα εργατικός. Ο Γιώργος Αυγερόπουλος , υπερασπίζετε το ντοκιμαντ

Το πρώτο βήμα είναι να κατέβεις στην απεργία... Το δεύτερο βήμα αλλά εξίσου σημαντικό είναι με ποιους θα πας. Πριν αποφασίσεις διάβασε τα παρακάτω! 2000 - 2001: Λίγο πριν ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ συναντάται με κλιμάκιο του ΟΟΣΑ και το διαβεβαιώνει ότι δε θα μπει σε αμφισβήτηση η ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ . Ξεκινώντας τις διαπραγματεύσεις αποφεύγει να ζητήσει από την αρχή συγκεκριμένες αυξήσεις. Στη δεύτερη συνάντηση με τους εργοδότες (Μάρτης 2000), ο ΣΕΒ δίνει αυξήσεις 2,5% και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ συζητά για ένα 5%. Τελικά, το Μάη του 2000 οι δύο πλευρές υπογράφουν σύμβαση που προβλέπει μέση ετήσια αύξηση των μισθών μόλις 2,8% για το 2000 και 2,6% για το 2001. Οι υπογραφές «έπεσαν» στις 15 Μάη. Το μεροκάματο στα τέλη του 2000 διαμορφώνεται στα 20,5 ευρώ (μετατροπή από δραχμές) και το 2001 στα 21,18 ευρώ. Αντίστοιχα ο μισθός στα 457,65 και στα 472,88 ευρώ. 2002 - 2003: Η ιστορία επ

«Μόνη ελπίδα οι νέοι, που όσο κι αν προσπαθούμε να τους βάλουμε σε καλούπια, αυτοί αντιστέκονται. (...). Εχοντας εμείς ευτελίσει κάθε θεσμό, κάθε όραμα, κάθε ιδέα, πετύχαμε να τους ελευθερώσουμε από τις δομές της υποταγής που συνθέσαμε για να δημιουργήσουμε ένα "ποίμνιο" υπάκουο. Υπάρχει σ' αυτή την αντίσταση η ελπίδα για όλους μας» Βασίλης Φωτόπουλος

«Αυτό που δίδαξε ο Ιησούς ας δεχτούμε ότι το επέλεξε η περίπτωση. Αυτό που δεν μπορούμε όμως να δεχτούμε είναι ότι πήρε ο ίδιος το μάθημα κατά γράμμα (...). Προχωρούσε ο Ιησούς από ένα δρόμο στους αγρούς και πείνασε, κι όπως είδε από μακριά μια συκιά με φύλλα, πήγε μήπως βρει τίποτα, φτάνοντας όμως κοντά της, δε συνάντησε παρά μόνο φύλλα, αφού δεν ήταν ακόμα η εποχή για σύκα. Είπε τότε, Ποτέ πια δε θα γεννηθεί φρούτο από σένα, και την ίδια στιγμή η συκιά ξεράθηκε. Είπε η Μαρία η Μαγδαληνή που βρισκόταν μαζί του, Δίνε σε όποιον χρειάζεται και μη ζητάς απ' αυτόν που δεν έχει. Μετανιωμένος ο Ιησούς, διέταξε τη συκιά να ζωντανέψει, εκείνη όμως ήταν νεκρή». (Ζοζέ Σαραμάγκου, «Το Κατά Ιησούν Ευαγγέλιον», εκδόσεις Καστανιώτη). ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ Το θέμα του ονόματος της FYROM , επισκιάζει το θέμα της αλλαγής συνόρων με ανεξάρτητο Κόσσοβο. O Καρατζαφέρης παίζει τον νέο Σαμαρά. Θέατρο σκιών.