ΤΣΟΥΧΤΡΕΣ

Αξίζει να αγωνίζεσαι για τις ομορφιές της ζωής. Αξίζει να αγωνίζεσαι για μια καλύτερη κοινωνία όπου:Οι πατεράδες όλης της γης θα μπορούν να εξασφαλίσουν το γάλα του παιδιού τους,χωρίς να αγχωθούν αν αυτό θα κλάψει απο την πείνα. Αξίζει να αγωνίζεσαι για μια κοινωνία όπου δεν θα χρειαστεί να ματώσει το παιδί σου στις φλόγες του πολέμου και να χρειαστεί να το δείς ένα θλιβερό πρωϊνό να απομακρύνεται για πάντα απο την αγκαλιά σου και να πέφτει στην αγκαλιά του χώματος που θα το σκεπάσει. Αξίζει να αγωνιζεσαι για μια κοινωνία όπου ο εργάτης θα χαρεί τους καρπούς τη εργασίας του,χωρίς να τον αποξενώνει ένα παράσιτο απο αυτούς. Αξίζει να αγωνίζεσαι για μια κοινωνία όπου οι νέοι θα χαίρονται τον έρωτα και την ζωη,την οικογένεια και την ευτυχία.Χωρίς να ρθει η φτώχεια και η ανεργία να τους τα στερήσει. Αξίζει να αγωνίζεσαι για μια κοινωνία όπου οι άνθρωποι θα μορφώνονται για το καλό του συνόλου και όχι για τα κέρδη λίγων. Αξίζει να αγωνίζεσαι για μια κοινωνία όπου θα έχεις το δικαιω

Σίγουρα,όλοι πλέον έχουν μάθει και έχουν καταλάβει τι είναι οικονομική κρίση.Ομως η αλήθεια είναι πως ο καθένας ξεκινάει απο διαφορετική αφετηρία και καταλήγει σε διαφορετικά συμπεράσματα. Ομως εδώ σε αυτό το σημείο,απο άλλη αφετηρία θα ξεκινήσει κάποιος που στηρίζει τα συμφέροντα της αστικής τάξης και απο άλλη αφετηρία κάποιος που υπερασπίζεται τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού. Απο την μια έχουμε την αστική ταξη κάθε χώρας και όλων των χωρών μαζί,να δηλώνουν πως αν δεν υπήρχαν αυτοί,οι εργάτες δεν θα ζούσαν,δεν θα είχαν δουλειά.Και φυσικά πως οι ίδιοι(οι καπιταλιστές ντε) δημιουργούν το κεφάλαιο. Καλώς η κακώς.Οταν θέλεις να αντιληφθείς την ωμή πραγματικότητα,οφείλεις να ξεκαθαρίσεις, ποια είναι η αλήθεια της υλικής πραγματικότητας που ζεις;Πως ονομάζεται η ίδια η πραγματικότητα που ζεις;Και βεβαια ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να ξεστρατίσεις απο τις ράγες της πολιτικής οικονομίας και όταν μιλάμε για ξεστράτισμα,εννοούμε,να μην κάνεις το λάθος να αποσπάσεις την οικο

Ανήλικοι εργάτες σε κλωστοϋφαντουργείο στα τέλη του 18ου αιώνα στην Αγγλία «..Στην κοινωνική παραγωγή της ζωής τους οι άνθρωποι έρχονται σε σχέσεις καθορισμένες, αναγκαίες, ανεξάρτητες από τη θέλησή τους, σε σχέσεις παραγωγικές, που αντιστοιχούν σε μια ορισμένη βαθμίδα ανάπτυξης των υλικών παραγωγικών τους δυνάμεων. Το σύνολο των παραγωγικών αυτών σχέσεων αποτελεί την οικονομική δομή της κοινωνίας, την πραγματική βάση, στην οποία υψώνονται ένα νομικό και πολιτικό οικοδόμημα στο οποίο αντιστοιχούν ορισμένες μορφές της κοινωνικής συνείδησης.  Εργάτης σε οικοδομές στις ΗΠΑ, στις αρχές του 19ου αιώνα Ο τρόπος παραγωγής της υλικής ζωής καθορίζει γενικά την κοινωνική, πολιτική και πνευματική διαδικασία της ζωής. Δεν είναι η συνείδηση των ανθρώπων αυτό που καθορίζει το Είναι τους, μα αντίστροφα, το κοινωνικό είναι αυτό που καθορίζει τη συνείδησή τους. Σε ορισμένη βαθμίδα της ανάπτυξής τους, οι υλικές παραγωγικές δυνάμεις έρχονται σε σύγκρουση

Αριθμός εργαζομένων   σε κάποιες μεγάλες επιχειρήσεις: Vodafone : 85.000 εργαζόμενοι TNT Express : 82.000 εργαζόμενοι Microsoft : 92.000 εργαζόμενοι Shell : 101.000 εργαζόμενοι IKEA : 127.000 εργαζόμενοι Ford : 165.000 εργαζόμενοι General Motors : 210.000 εργαζόμενοι Toshiba: 210.000 εργαζόμενοι Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση εταιρειών που έχουν επιλέξει τη λεγόμενη στρατηγική της «καθετοποίησης», που ελέγχουν δηλαδή οι ίδιες το σύνολο της παραγωγικής διαδικασίας από τις πρώτες ύλες μέχρι το ράφι των καταστημάτων. Τέτοιες εταιρείες είναι η   Intel , Motorola , Fujitsu , Siemens , Philips κτλ. Αλλά και εταιρείες όπως   η Dell , Gap , Nike , Cisco κτλ. που αξιοποιούν σε μεγάλο βαθμό το σύστημα της εργολαβίας, του σπασίματος δηλαδή της παραγωγικής διαδικασίας σε πολλά κομμάτια και της ανάθεσης κάθε κομματιού σε άλλες συνεργαζόμενες επιχειρήσεις ανά τον κόσμο. Σε κάθε περίπτωση το συμπέρασμα είναι ένα: Τα εμπορεύματα απ

"Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πικρία από το να θυμάται κανείς τον ευτυχισμένο του καιρό, όταν είναι δυστυχισμένος" Δάντης

Οι αντεπαναστατικές ανατροπές δεν αλλάζουν το χαρακτήρα της εποχής. Ο 21 ος αιώνας θα είναι αιώνας νέων σοσιαλιστικών επαναστάσεων. «Όσοι πολίτες πίστευαν πως έπρεπε να συρθούν σ' έναν ατιμωτικό συμβιβασμό, τα έχασαν όταν είδαν ότι η ίδια η τρόικα όχι μόνο δε δεχόταν κανένα συμβιβασμό, αλλά τους έσερνε σ' έναν ανελέητο πόλεμο της καθημερινότητας. Η αναστάτωση του κόσμου δε θ' αργήσει να σχηματίσει έναν πυκνό λόγο. Όσοι είναι αφοσιωμένοι στην ανατροπή αυτού του κόσμου θεωρούν αυτή την αναστάτωση φυσική εξέλιξη: η αξιοθρήνητη κατάσταση των ταξικών αντιπάλων μας, το γεγονός ότι δε θ' αργήσουν να ξεσκιστούν μεταξύ τους, μας γεμίζει πλεονεκτήματα. Ο χρόνος της κυβερνητικής αγυρτείας τελείωσε.» ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

"Τα μεγαλύτερα ψέματα λέγονται ύστερα από το κυνήγι, κατά τη διάρκεια του πολέμου και πριν απο τις εκλογές"  Ότο φον Μπίσμαρκ

Ο Φιντέλ Κάστρο ρώτησε τον Γκλύξμπουργκ: «Ξέρεις τι θα πει ανεξαρτησία;» Ο Γκλύξμπουργκ αιφνιδιάστηκε και άρχισε να λέει κάτι για «το δικαίωμα του λαού να αποφασίζει χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις». «Τρίχες !» του λέει ο Φιντέλ. «Ανεξαρτησία σημαίνει να έχεις το κεφάλι σου μέσα στο στόμα του λύκου και να του λες Άντε γαμήσου»