ΤΣΟΥΧΤΡΕΣ

«Είχε πείσει τον εαυτό του να την αγαπήσει, ποτέ όμως δεν αγάπησε κάτι πέρα από την ίδια την ιδέα του να την αγαπά, πράγμα που δεν ήταν αγάπη αλλά μια μορφή κατάφωρης και ασυγχώρητης ηλιθιότητας...» Paul Auster - 4321

«... ένα πολύ έξυπνο και διορατικό άτομο που είχε ανατραφεί στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία αλλά πλέον δεν ανήκε σε αυτήν επειδή δεν πίστευε ότι οι παρθένες μπορούσαν να γίνουν μητέρες ή ότι οι νεκροί μπορούσαν να βγουν από τους τάφους τους, κι ωστόσο ζούσε με μια εσωτερική βεβαιότητα ότι οι πράοι θα κληρονομήσουν τη γη, ότι η αρετή ήταν ανταμοιβή καθαυτή, και ότι το να μην κάνεις στους άλλους ότι δεν ήθελες να κάνουν σ' εσένα ήταν πιο λογικός τρόπος να ζεις τη ζωή σου απ' το να πασχίζεις να ακολουθείς τις επιταγές του χρυσού κανόνα, ο οποίος εξωθούσε τους ανθρώπους να μετατρέπονται σε άγιους και μόνο σε ενοχή και ατέρμονη απόγνωση οδηγούσε». Paul Auster - 4321

«Ο Θεός δεν ήταν πουθενά, είπε από μέσα του, η ζωή όμως ήταν παντού, και ο θάνατος ήταν παντού, και οι ζωντανοί και οι νεκροί ήταν ενωμένοι». Paul Auster - 4321

Έτσι όπως η ανθρωπότητα βίωσε τη μετάβαση από την φεουδαρχία στον καπιταλισμό, έτσι θα γίνει και με το πέρασμα από τον καπιταλισμό σε κάτι ανώτερο, σε κάτι ύψιστο, κάτι που θα καταργεί την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση είναι ανάλογης σοβαρότητας με τις θεωρίες περί επίπεδης γης.

"Να τι είναι η Ζωή, ένα κομμάτι φως που καταλήγει στη νύχτα". Σελίν - Ταξίδι στην άκρη της νύχτας

Μια γραμματέας, που ερχόταν στο κτίριο για πρώτη φορά από όταν κατελήφθη την περασμένη Πέμπτη το βράδυ, κοιτούσε ολόγυρα αηδιασμένη. «Είναι γουρούνια» είπε. Τα γουρούνια, ωστόσο, δεν ήταν οι φοιτητές που είχαν καταλάβει τα κτίρια αλλά η αστυνομία που είχε μπει στα κτίρια μετά την έφοδο. Αυτοί ήταν που είχαν σπάσει τα γραφεία και τις καρέκλες, αυτοί που είχαν ρίξει ρυάκια μαύρο μελάνι που έσταζαν στους τοίχους, αυτοί που είχαν σχίσει δίκιλα και τετράκιλα σακιά με ρύζι και ζάχαρη και είχαν σκορπίσει τα περιεχόμενά τους σε γραφεία και αίθουσες και είχαν πετάξει σπασμένα βάζα τοματοπολτού σε πατώματα, γραφεία και διαδρόμους, αυτοί που είχαν χτυπήσει παράθυρα με τα ρόπαλα και τα γκλοπ τους. Αν ο στόχος τους ήταν να δυσφημίσουν τους φοιτητές, η στρατηγική έπιασε, επειδή μέσα σε λίγες ώρες από τη δεύτερη εκείνη βιαιοπραγία της αστυνομίας, πληθώρα φωτογραφιών που επιβεβαίωναν τις ζημιές κυκλοφορούσαν στη χώρα (ο πιτσιλισμένος με μελάνι τοίχος ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής) και οι νεαροί επ

«... η παγκόσμια εκστρατεία για τον εμβολιασμό κατά της ευλογιάς ήταν τόσο επιτυχημένη, που το 1979 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοίνωσε ότι η ανθρωπότητα είχε νικήσει και η ευλογιά είχε εξαφανιστεί εντελώς. Ήταν η πρώτη επιδημία που κατάφερναν να εξαφανίσουν πλήρως από προσώπου γης οι άνθρωποι. Το 1967, η ευλογιά είχε προσβάλει 15 εκατομμύρια άτομα και είχε σκοτώσει τα 2 εκατομμύρια από αυτά, αλλά το 2014 δεν υπήρξε ούτε ένας άνθρωπος που να προσβλήθηκε ή να πέθανε από αυτή. Η νίκη ήταν τόσο ολοκληρωτική που σήμερα ο ΠΟΥ έχει σταματήσει τους εμβολιασμούς ενάντια στην ευλογιά». HARARI YUVAL-NOAH - HOMO DEUS - ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

«... από την αρχή, από το ξεκίνημα της συνειδητής ζωής του, το επίμονο συναίσθημα ότι οι διασταυρώσεις και η παραλληλία των δρόμων των ταξιδεμένων και των αταξίδευτων διασχίζονταν από τους ίδιους ανθρώπους την ίδια ώρα, τους ορατούς ανθρώπους και τους σκιώδεις ανθρώπους, και ότι ο κόσμος ως είχε ποτέ δεν θα μπορούσε να γίνει κάτι παραπάνω από ένα κλάσμα του κόσμου, διότι το πραγματικό αποτελούνταν και από αυτό που θα μπορούσε να είχε συμβεί αλλά δεν είχε συμβεί, ότι δεν υπήρχε ένας δρόμος καλύτερος ή χειρότερος από τους άλλους δρόμους, αλλά το βάσανο του να ζεις σε ένα και μόνο σώμα ήταν που ανά πάσα στιγμή έπρεπε να είσαι σ' έναν δρόμο μονάχα, παρότι θα μπορούσες να είσαι σε έναν άλλο, πηγαίνοντας προς έναν ολότελα άλλο τόπο». Paul Auster - 4321

"Είναι σαν ν' ανοίγεις παράθυρο σε φυλακή η προδοσία. Όλοι το θέλουν, σπάνια όμως το καταφέρνουν" Σελίν - Ταξίδι στην άκρη της νύχτας

«Κι αν αδέξιοι μια μέρα σάς φανούν οι στίχοι μας, θυμηθείτε μονάχα πως γραφτήκαν κάτω απ’ τη μύτη των φρουρών, και με τη λόγχη πάντα στο πλευρό μας» Γιάννης Ρίτσος

«... στην εξωφρενικά μη προχωρημένη ηλικία των είκοσι ο Φέργκιουσον έμαθε ότι το πάντα δεν σήμαινε πάντα αλλά απλώς συνήθως, και σε εκείνες τις σπάνιες φορές που οι αγέλαστες προσδοκίες του πάντα αποδεικνύονταν εσφαλμένες, η μόνη κατάλληλη απάντηση ήταν να ευχαριστεί τους θεούς για τη συμπτωματική τους καλοσύνη κι έπειτα να ξαναγυρνά στις αγέλαστες προσδοκίες του πάντα...» Paul Auster - 4321

«... ο πληθυσμός του Νιούαρκ ήταν μαύρος σε ποσοστό μεγαλύτερο του πενήντα τοις εκατό πλέον, και οι περισσότεροι από τους διακόσιους είκοσι χιλιάδες ανθρώπους ήταν φτωχοί. Το Νιούαρκ είχε το υψηλότερο ποσοστό ακατάλληλων κατοικιών στη χώρα, το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό εγκληματικότητας, το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας, και ποσοστό ανεργίας διπλάσιο του εθνικού μέσου όρου. Η δημοτική αρχή ήταν κατάλευκη, η αστυνομία ήταν ενενήντα τοις εκατό λευκή, και σχεδόν όλα τα κατασκευαστικά συμβόλαια τα έπαιρναν εταιρείες υπό τον έλεγχο της Μαφίας, η οποία ευχαριστούσε τους δημοτικούς άρχοντες για τη βοήθειά τους με γενναιόδωρες μίζες και αρνούνταν να προσλάβει μαύρους εργάτες επειδή δεν ανήκαν στα κατάλευκα σωματεία. Το σύστημα ήταν τόσο διεφθαρμένο, που το Δημαρχείο συχνά το αποκαλούσαν Λησταρχείο». Paul Auster - 4321

Τα μαγειρέματα του εκλογικού νόμου από τις αστικές κυβερνήσεις στοχεύουν στη συντήρηση του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος και τελικά στη χειραγώγηση του λαού να περιμένει παθητικά την σωτηρία από τους πολιτικούς υπηρέτες των εκμεταλλευτών του. Στοχεύουν στο βιασμό της λαϊκής θέλησης με την δημιουργία πλαστών κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών και "ισχυρών" αστικών κυβερνήσεων. Με τις τακτικές αναθεωρήσεις της εκλογικής νομοθεσίας το εκάστοτε αστικό κυβερνητικό κόμμα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τις εκλογικές συγκυρίες και τους συσχετισμούς στον αστικό πολιτικό χάρτη, όπως αυτός έχει διαμορφωθεί από το μηχανισμό της προπαγάνδας των αστικών ΜΜΕ. Τα αστικά ΜΜΕ στο πλαίσιο του ψεύτικου αστικού πλουραλισμού και σε απόλυτο συντονισμό μεταξύ τους προετοιμάζουν και προβάλουν από τη μια "νέους" και "ικανούς" αστούς πολιτικούς και από την άλλη εξωραΐζουν τους παλιούς αστούς πολιτικούς και τα κόμματα τους με νέα κάλπικα συνθήματα, νέα ιδεολογήματα, νέους καπιταλιστικ

«...το μυστικό για τα καλά γηρατειά δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια τίμια συμφωνία με τη μοναξιά». Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες - Εκατό Χρόνια Μοναξιά

«Λέω στα παιδιά, ‘ρε σεις, άμα να πούμε έρθει ένας μ’ ένα πιστόλι και μας δέσει, και βάλει κάτω τις μανάδες μας και τις αδελφές μας και τις γαμήσει, εμείς θα του πούμε, καλά έκανε επειδή έχει πιστόλι; Όχι βέβαια! Ε, το ίδιο είναι και τώρα, τι σημασία έχει κι αν χάσαμε; Εμείς ήμασταν και είμαστε με την εντάξει μεριά. Τώρα, πως χάσαμε αφού έχουμε δίκιο, αυτό θα το μάθουμε’. Ξέρω πως δεν είμαι και πολύ πειστικός, αλλά δεν ξέρω και τι άλλο να πω». Χρόνης Μίσσιος - …Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς

"Ακόμα και ο Θεός έχει τον διαφημιστή του - την καμπάνα". Γιώργος Χρονάς - ποιητής, συγγραφέας, στιχουργός

  «Ξέρω, νικηθήκαμε, όμως ξέρω επίσης πως είχαμε και έχουμε δίκιο. Αυτοί που μας κέρδισαν ήταν με τους Γερμανούς, με τους προδότες, με τους πλούσιους, εμείς πολεμήσαμε τους καταχτητές, είμαστε με τους φτωχούς, με τους κατατρεγμένους, θέλουμε μια κοινωνία που ‘όλα τα παιδιά θα έχουν φαΐ, ρούχα, σπίτι’». Χρόνης Μίσσιος - …Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς

«...πόσο απατηλό είναι στ' αλήθεια το φως του ήλιου, κάνει τη ζωή μια σκιά που ίσα ίσα διαγράφεται, μόνο η νύχτα είναι διαυγής αλλά ο ύπνος τη λυγίζει, για την ηρεμία μας ίσως και την ανάπαυση μας, ειρήνη στις ψυχές των ζωντανών». Ζοζέ Σαραμάγκου - Η Χρονιά Που Πέθανε Ο Ρικάρντο Ρέις

«Τι να σήμαινε άραγε για το κωλοκράτος τους η υπογραφή μας, ποτέ δεν μπόρεσα να το καταλάβω… Να σε βασανίζουν για να μαρτυρήσεις κάτι, έχει τουλάχιστον μια λογική. Κάτι φοβούνται, από κάπου θέλουν να προστατευτούν. Αλλά τόση σκληρότητα για τις υπογραφές τριών παιδιών… Κι όμως, αυτό ήταν που μας κράτησε όρθιους. Η σκληρότητα τους, η απανθρωπιά τους μας έπειθε ότι αυτό που μας ζήταγαν και που αρνιόμασταν να τους δώσουμε ήταν κάτι πολύ σημαντικό». Χρόνης Μίσσιος - …Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς

«Έχω βαρεθεί τόσο πολύ ν’ ακούω τους ανθρώπους να μιλάνε και να αναμασάνε το τι τους έκαναν οι γονείς του. Ξέρετε τι σας έκαναν οι γονείς σας; Ότι καλύτερο ήξεραν. Ότι καλύτερο μπορούσαν, σε πολλές περιπτώσεις το μοναδικό πράγμα που ήξεραν». Λέο Μπουσκάλια

"Νομίζω ότι ο άνθρωπος αγωνίζεται να βρει την αγάπη και τη φιλία. Και πάνω σε αυτές τις δύο έννοιες συντρίβεται. Και τα φτερά του πέφτουν..." Γιώργος Χρονάς - ποιητής, συγγραφέας, στιχουργός

«Η φυσιολογία είναι περίπλοκο πράγμα, κι ας την αφήσουμε σ' αυτούς που την κατέχουν, πόσο μάλλον αν πρέπει να διατρέξουμε τα μονοπάτια του συναισθήματος μέσα στους δακρυϊκούς ασκούς, αν θέλουμε, για παράδειγμα, να διαπιστώσουμε ποια είναι η χημική διαφορά ανάμεσα σε ένα δάκρυ θλίψης κι ένα δάκρυ χαράς, αν και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πρώτο είναι πιο αλμυρό, και γι' αυτό μας φλογίζει τόσο τα μάτια». Ζοζέ Σαραμάγκου - Η Χρονιά Που Πέθανε Ο Ρικάρντο Ρέις

«Είμαστε ικανοί να μπαίνουμε σε τροχιά γύρω από τη γη, είμαστε ικανοί να πάμε στο φεγγάρι, όμως η κοινωνία μας δεν έχει βρει τρόπο να ζήσουν δυο άνθρωποι μαζί αρμονικά για επτά συνεχείς μέρες, χωρίς να θέλουν να πνίξουν ο ένας τον άλλο». Τζωρτζ Λίοναρντ

Κάτι παράξενα πράγματα που συμβαίνουν ρε παιδάκι μου… στη Ρωσία που γλύτωσαν από τον κομμουνισμό και έχουν καπιταλισμό εδώ και 27 χρόνια υπάρχει μείωση πληθυσμού κατά 7 εκατομμύρια.

"Αν δεν υπήρχε η λύπη και η μιζέρια, αν έτρεχαν παντού νερά πάνω στην πέτρα, αν τα πουλιά κελαηδούσαν, ζωη τότε θα σήμαινε να καθόμαστε στο γρασίδι, να κρατάμε μια μαργαρίτα χωρίς να τη μαδήσουμε, γιατί ξέρουμε κιόλας την απάντηση, η γιατί δεν έχει τόση σημασία για να χαραμίσουμε τη ζωή ενός λουλουδιού." Ζοζέ Σαραμάγκου - Χρονικό του Μοναστηριού