Όταν, που λες, είσαι για εκτέλεση, έχεις κάθε μέρα επισκεπτήριο. Ε, ήρθε η κακομοίρα η μάνα μου την πρώτη μέρα να με δει. Για να πάω στρατοδικείο, μου είχαν φέρει ένα κουστούμι του αδελφού μου, γιατί εγώ δεν είχα καλά ρούχα. Αφού είδα τη μάνα μου, την αγκάλιασα, της λέω, κοίτα να δεις, αύριο που θα 'ρθεις, να μου φέρεις τα παλιά μου ρούχα να φορέσω, γιατί, ε, αφού μεθαύριο θα μας σκοτώσουν, να μην πάει τζάμπα και το κουστούμι. Μπαμ η μάνα μου, κάτω, ξερή. Χρόνης Μίσσιος – Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς
Περιμένουν επί ώρες στον ήλιο να περάσουν από τον έλεγχο των Ισραηλινών στρατιωτών Απώτερος προορισμός το τέμενος αλ Ακσα στην Ιερουσαλήμ. Η είσοδος επιτρέπεται μόνο σε γυναίκες και άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας. Επτά χρόνια μετά το ξέσπασμα της δεύτερης Ιντιφάντα, η σιωπή των χιλιάδων νεκρών, των δεκάδων χιλιάδων τραυματιών, του τείχους, των ισοπεδωτικών επιχειρήσεων και της απαγόρευσης μετακινήσεων, είναι εκκωφαντική...
Σχόλια
ποιος μπορεί να ξεχάσει αυτόν τον άνθρωπο;
μονάχα αυτό μπορώ να γράφω διαρκώς.
όσο για τις παραπομπές που κάνεις, τις βρίσκω πολύ μα πολύ ενδιαφέρουσες.
η ιστορία με το ποιοι παλαιστίνιοι και ποιας ηλικίας μπορούν να πάνε στο αλ-άκσα,
ε,
αν υπάρχει τομέας 'συγκριτικής πολιτικής' όπως υπάρχει ας πούμε 'συγκριτικής λογοτεχνίας', τότε να θυμηθούμε και ποιοι κύπριοι παίρνουν άδεια για να επισκεφτούν ένα εκκλησάκι στα κατεχόμενα...
τάλε κουάλε ιστορία.
το εκκλησάκι βέβαια δεν είναι καμιά αγιά σοφιά, όπως είναι το αλ-΄ακσα για τους παλαιστίνιους μουσουλμάνους.
την αγιά σοφιά, εντάξει, μουσείο με καμιά παράσταση μέσα, δεν έγινε και τίποτε.
πάντως η ίδια πολιτική είναι πολύ ενδιαφέρον στοιχείο...
την καλημέρα μου.
θέλω να πάω, έστω, έστω, στο θέατρο. όχι για το θέαμα. για το θέμα.