Πολλοί στην αναζήτηση για τρόπους οικονομικής επιβίωσης της οικογένειας τους, οδηγούνται στη σκέψη ότι κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό αν πήγαιναν να ζήσουν στο χωριό. Τι θα γινόταν όμως αν είχαμε μια μαζική επιστροφή των ανθρώπων που ζουν σε μεγάλες πόλεις, στην επαρχία, αν η αυτάρκεια για την οικογένεια συνοδευόταν από την εγκατάλειψη της εθνικής εξειδίκευσης στην παραγωγή; … Αυτονόητο σύμπτωμα σε μια τέτοια εξέλιξη θα είναι ο δραστικός περιορισμός της μαζικής παραγωγής. Σε μια γενικότερη εικόνα, η εγκατάλειψη της εθνικής εξειδίκευσης θα πάει χέρι – χέρι με την πτώση του διεθνούς εμπορίου. Κατ’ αναλογία, καθώς κάθε κοινότητα – χωριό θα αποκτά αυτάρκεια, θα σταματά το εμπόριο με τους γείτονες της. Τα έθνη θα σταματήσουν το μεταξύ τους εμπόριο, ομοίως οι περιοχές, ομοίως τα χωριά, έως ότου τα πράγματα καταλήξουν σε ένα επίπεδο όπως αυτό του Μεσαίωνα, όπου το παγκόσμιο εμπόριο θα το μεταφέρουν στις πλάτες τους καμήλες, τα άλογα υποζύγια και οι άνθρωποι ή μερικά μικρά εμπορικά σ
Περιμένουν επί ώρες στον ήλιο να περάσουν από τον έλεγχο των Ισραηλινών στρατιωτών Απώτερος προορισμός το τέμενος αλ Ακσα στην Ιερουσαλήμ. Η είσοδος επιτρέπεται μόνο σε γυναίκες και άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας. Επτά χρόνια μετά το ξέσπασμα της δεύτερης Ιντιφάντα, η σιωπή των χιλιάδων νεκρών, των δεκάδων χιλιάδων τραυματιών, του τείχους, των ισοπεδωτικών επιχειρήσεων και της απαγόρευσης μετακινήσεων, είναι εκκωφαντική...
Σχόλια
ποιος μπορεί να ξεχάσει αυτόν τον άνθρωπο;
μονάχα αυτό μπορώ να γράφω διαρκώς.
όσο για τις παραπομπές που κάνεις, τις βρίσκω πολύ μα πολύ ενδιαφέρουσες.
η ιστορία με το ποιοι παλαιστίνιοι και ποιας ηλικίας μπορούν να πάνε στο αλ-άκσα,
ε,
αν υπάρχει τομέας 'συγκριτικής πολιτικής' όπως υπάρχει ας πούμε 'συγκριτικής λογοτεχνίας', τότε να θυμηθούμε και ποιοι κύπριοι παίρνουν άδεια για να επισκεφτούν ένα εκκλησάκι στα κατεχόμενα...
τάλε κουάλε ιστορία.
το εκκλησάκι βέβαια δεν είναι καμιά αγιά σοφιά, όπως είναι το αλ-΄ακσα για τους παλαιστίνιους μουσουλμάνους.
την αγιά σοφιά, εντάξει, μουσείο με καμιά παράσταση μέσα, δεν έγινε και τίποτε.
πάντως η ίδια πολιτική είναι πολύ ενδιαφέρον στοιχείο...
την καλημέρα μου.
θέλω να πάω, έστω, έστω, στο θέατρο. όχι για το θέαμα. για το θέμα.