Πολλοί στην αναζήτηση για τρόπους οικονομικής επιβίωσης της οικογένειας τους, οδηγούνται στη σκέψη ότι κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό αν πήγαιναν να ζήσουν στο χωριό. Τι θα γινόταν όμως αν είχαμε μια μαζική επιστροφή των ανθρώπων που ζουν σε μεγάλες πόλεις, στην επαρχία, αν η αυτάρκεια για την οικογένεια συνοδευόταν από την εγκατάλειψη της εθνικής εξειδίκευσης στην παραγωγή; … Αυτονόητο σύμπτωμα σε μια τέτοια εξέλιξη θα είναι ο δραστικός περιορισμός της μαζικής παραγωγής. Σε μια γενικότερη εικόνα, η εγκατάλειψη της εθνικής εξειδίκευσης θα πάει χέρι – χέρι με την πτώση του διεθνούς εμπορίου. Κατ’ αναλογία, καθώς κάθε κοινότητα – χωριό θα αποκτά αυτάρκεια, θα σταματά το εμπόριο με τους γείτονες της. Τα έθνη θα σταματήσουν το μεταξύ τους εμπόριο, ομοίως οι περιοχές, ομοίως τα χωριά, έως ότου τα πράγματα καταλήξουν σε ένα επίπεδο όπως αυτό του Μεσαίωνα, όπου το παγκόσμιο εμπόριο θα το μεταφέρουν στις πλάτες τους καμήλες, τα άλογα υποζύγια και οι άνθρωποι ή μερικά μικρά εμπορικά σ
Σχόλια
Ναι η μόνη ελπίδα είναι οι νέοι αλλά οι ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ ΝΕΟΙ, ΟΙ ΝΕΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΘΕΛΟΥΝΕ ΟΛΑ, ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ!
Όμως η περιγραφή που κάνει ο Βασίλης Φωτόπουλος, είναι των νέων που δεν μπαίνουν σε καλούπια, των νέων που αντιστέκονται.
Αόριστος είναι ο τίτλος αυτού του του post και αυτό το λάθος είναι δικό μου.
ωραία και νέα ήμουν κάποτε και γαμώ την ατυχία μου σήμερα και για 3 ακόμα ώρες έχω γενέθλια και γίνομαι 200.
Πάντως μπράβο ριζοσπάστη.....