Το παραμύθι πηγαίνει σύγνεφο.

1. Έχουν άδικο οι 17ρηδες που επιπλήττονται από τις εφημερίδες γιατί ονειρεύονται μια θέση στο δημόσιο και δεν έχουν ονειρώξεις ότι θα γίνουν Μπιλ Γκέιτς; Για πείτε μου.

2. Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη σε συνέντευξη της, δήλωσε απογοητευμένη από τις πρόσφατες δουλειές συναδέλφων της και την κατάντια του ελληνικού τραγουδιού! Συγνώμη Άλκηστις, με όλο τον σεβασμό στην ιστορία σου στην ελληνική μουσική, εσύ είσαι ικανοποιημένη από τον δίσκο που έβγαλες;

3. Όσα χρόνια θυμάμαι από την πολιτική σκηνή αυτής της χώρας, οι ΠΑΣΟΚοι, σε όποια ομάδα κι αν ανήκουν, σε όποια «φατρία» κι αν έχουν στοιχηθεί, νομίζουν πως έχουν εξασφαλίσει εσαεί το «ελεύθερο» να λένε ότι θέλουν και ταυτόχρονα να κάνουν ότι γουστάρουν. Και τούτο, παρότι τα όσα λένε και τα όσα κάνουν είναι ακριβώς αντίθετα μεταξύ τους.Η φωτογραφια ειναι απο το error.gr

4. Θλιβερή διαπίστωση. Αλλά πραγματική: Ο μόνος λόγος, εδώ και χρόνια που το Υπουργείο Πολιτισμού γίνεται θέμα συζήτησης είναι ένα σκάνδαλο. Ο πολιτισμός στην Ελλάδα δεν έχει όνειρα και στόχους δεν έχει πολιτικές και όραμα. Το μόνο που έχει είναι λεφτά για να μοιράζει σε «μη κερδοσκοπικές εταιρείες» και «φιλότεχνους» μεγαλοκαρχαρίες.

5. Επειδή το παραμύθι πηγαίνει σύγνεφο. Ούτε ιδεολογικές, ούτε πολιτικές, ούτε προγραμματικές διαφορές υπάρχουν μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Εκείνο που τους χωρίζει είναι ταυτόχρονα και το μοναδικό που τους ένωνε τόσα χρόνια, κρυφά και φανερά: Ο συνδετικός ιστός της εξουσίας. Με ότι αυτό σημαίνει: Προνόμια, στάτους, «πόστα», καρέκλες.Η φωτογραφια ειναι απο το error.gr
   

6. Δεν μπορώ να καταλάβω αυτόν τον ξαφνικό έρωτα που έπαθαν οι περισσότεροι (όχι όλοι) κριτικοί κινηματογράφου με το μελό Τζο Ράιτ. Δεν λέω ότι είναι για πέταμα το εργάκι, εμένα όμως με άφησε μάλλον ασυγκίνητο, στις δε σκηνές του πολέμου μετάνιωσα που δεν πλέκω, ώστε να σκάρωνα κανένα πουλοβεράκι. Σκέφτομαι ότι αν η «Εξιλέωση» θεωρείται αριστούργημα, τότε τα «Όσα παίρνει ο άνεμος» και «Το τέλος μιας σχέσης» για να αναφερθώ σε δυο μόνο από τα κλασικά μελό, τι είναι;