«Επιφανειακά, η θεωρία και η πράξη του φασισμού ίσως φαίνεται ότι προσομοιάζουν κατά πολύ στον περίφημο ορισμό του Γκίμπον για τη θεωρία και πρακτική της μεσαιωνικής Καθολικής Εκκλησίας: "η υπεράσπιση της ανοησίας μέσω της βίας". Ωστόσο, στην πραγματικότητα, όπως ήδη έχει δοθεί ευκαιρία να τονιστεί, υπάρχει μια εξαιρετικά ορθολογική μέθοδος στην ανοησία, αν μη τι άλλο στη βία. Πίσω από τους πομπώδες μεγαλομανείς, ναρκομανείς και παρακμάζοντες μποέμ, οι οποίοι συνιστούν τη βιτρίνα του φασισμού, οι επιχειρηματικές κεφαλές του χρηματιστικού κεφαλαίου που χρηματοδοτούν και κινούν τα νήματα είναι απολύτως ψύχραιμες, νηφάλιες και ευφυείς. Εδώ μας ενδιαφέρει το πραγματικό σύστημα του φασισμού και όχι η επίπλαστη ιδεολογία που έχει δημιουργηθεί για να εξαπατηθούν οι αφελείς. Το δεύτερο, η εμφανώς πλαστή ιδεολογία, είναι σημαντικό μόνο σε σχέση με το πρώτο, το πραγματικό λειτουργικό σύστημα για τη διατήρηση του καπιταλισμού σε συνθήκες ακραίας κρίσης και αποδυνάμωσης». Ράτζανι Πάλμε
Σχόλια
σιγά μην ενδιαφερθούν για να βοηθήσουν για την καλλιτέρευση μιας τόσο χάλια κοινωνίας.
τα πλούσια συστήματα θα βοηθήσουν μόνο κάποιους ξεριζωμένους ζωντανούς νεκρούς προσφέροντας στις στιγμιαίες κατασκηνώσεις τους κάποιες στιγμές παρακινδυνευμένης επιβίωσης.
ποιος από τις εξουσίες νοιάζεται για την καθημερνή κατάντια αυτών των ανθρώπων;
πώς γίνεται και χρειάζεται τώρα ένας τσάβες να πει τα αυτονόητα που για κανέναν δε θα ισχύσουν, ούτε καν για αυτόν τον ίδιο...
σου'ρχεται να φουντάρεις όταν τα βλέπεις ή τα σκέφτεσαι αυτά και τόσα άλλα!
Φυσικά και δεν μπορούν να νοιαστούν ειλικρινά γι’ αυτούς τους ανθρώπους, αυτοί που είναι η αιτία για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται.
Διαχείριση της δυστυχίας. Αυτό είναι το μόνο που τους ενδιαφέρει να κάνουν… όπου μπορούνε.