ΑΜΑ ΔΕ ΓΥΡΙΣΕΙ Η ΠΡΟΠΕΛΑ...
Τα μάθατε τα νέα;
Η κυβέρνηση μας λέει, ενδιαφέρετε για τη ναυτιλία, κι όταν μια κυβέρνηση της ΝΔ όπως και οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ, εκφράζουν το ενδιαφέρον τους για την ναυτιλία ετοιμαστείτε για σκανδαλώδη στήριξη των εφοπλιστών.
Οι φουκαράδες οι Έλληνες εφοπλιστές που υποφέρουν από την κρίση, όπως οι ίδιοι δηλώνουν είχαν την προηγούμενη χρονιά ιστορικό ρεκόρ κερδών.
Το αποτέλεσμα:
Δραστική και επικίνδυνη μείωση της σύνθεσης των πληρωμάτων.
Καθεστώς γαλέρας στα σαπιοκάραβα τους.
Ανασφάλιστη εργασία στα πληρώματα, με μισθούς πείνας και χωρίς δικαιώματα.
Οι ναυτεργάτες συνηθίζουν να λένε πως άμα δε γυρίσει η προπέλα δεν πάει πουθενά το καράβι. Τονίζουν έτσι τον καθοριστικό ρόλο του ανθρώπου που κάνει την προπέλα να γυρίζει. Κάτι περισσότερο ξέρουν καθώς είναι αυτοί που δουλεύουν για τους εφοπλιστές. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε τακτικά αυτή τη φράση.
Οι εφοπλιστές αλλά, και οι άλλοι καπιταλιστές γνωρίζουν πως αργά ή γρήγορα οι εργάτες της θάλασσας και οι εργάτες της ξηράς, του ιδιωτικού αλλά και του δημόσιου τομέα, «ντόπιοι» και «ξένοι» θα συναντώνται όχι μόνο στο χώρο δουλειάς, αλλά και στη διεκδίκηση μιας καλύτερης ζωής. Κι εκεί στον αγώνα διαμορφώνονται οι συνθήκες για να καταλάβουμε με ποιους πρέπει να πάμε και ποιους να αφήσουμε.
Βασική προϋπόθεση: να μην βολευόμαστε με ένα μεγαλύτερο ξεροκόμματο, ο αγώνας να μπολιάζεται με την προοπτική της εργατικής εξουσίας,
εμείς δουλεύουμε,
εμείς παράγουμε τον πλούτο,
εμείς θα κάνουμε κουμάντο.
Αυτό είναι που τρέμουν οι λιμοκοντόροι με τα πούρα, έτσι θα χάσουν τον ύπνο τους οι κοιλαράδες με τα κότερα.
Η κυβέρνηση μας λέει, ενδιαφέρετε για τη ναυτιλία, κι όταν μια κυβέρνηση της ΝΔ όπως και οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ, εκφράζουν το ενδιαφέρον τους για την ναυτιλία ετοιμαστείτε για σκανδαλώδη στήριξη των εφοπλιστών.
Οι φουκαράδες οι Έλληνες εφοπλιστές που υποφέρουν από την κρίση, όπως οι ίδιοι δηλώνουν είχαν την προηγούμενη χρονιά ιστορικό ρεκόρ κερδών.
Το αποτέλεσμα:
Δραστική και επικίνδυνη μείωση της σύνθεσης των πληρωμάτων.
Καθεστώς γαλέρας στα σαπιοκάραβα τους.
Ανασφάλιστη εργασία στα πληρώματα, με μισθούς πείνας και χωρίς δικαιώματα.
Οι ναυτεργάτες συνηθίζουν να λένε πως άμα δε γυρίσει η προπέλα δεν πάει πουθενά το καράβι. Τονίζουν έτσι τον καθοριστικό ρόλο του ανθρώπου που κάνει την προπέλα να γυρίζει. Κάτι περισσότερο ξέρουν καθώς είναι αυτοί που δουλεύουν για τους εφοπλιστές. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε τακτικά αυτή τη φράση.
Οι εφοπλιστές αλλά, και οι άλλοι καπιταλιστές γνωρίζουν πως αργά ή γρήγορα οι εργάτες της θάλασσας και οι εργάτες της ξηράς, του ιδιωτικού αλλά και του δημόσιου τομέα, «ντόπιοι» και «ξένοι» θα συναντώνται όχι μόνο στο χώρο δουλειάς, αλλά και στη διεκδίκηση μιας καλύτερης ζωής. Κι εκεί στον αγώνα διαμορφώνονται οι συνθήκες για να καταλάβουμε με ποιους πρέπει να πάμε και ποιους να αφήσουμε.
Βασική προϋπόθεση: να μην βολευόμαστε με ένα μεγαλύτερο ξεροκόμματο, ο αγώνας να μπολιάζεται με την προοπτική της εργατικής εξουσίας,
εμείς δουλεύουμε,
εμείς παράγουμε τον πλούτο,
εμείς θα κάνουμε κουμάντο.
Αυτό είναι που τρέμουν οι λιμοκοντόροι με τα πούρα, έτσι θα χάσουν τον ύπνο τους οι κοιλαράδες με τα κότερα.
Σχόλια