ΌΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΑ ΜΠΛΟΚΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Η πατρίδα μας είναι μια χώρα που αρκεί να πέσει λίγο παραπάνω χιόνι για να στηθούν «μπλόκα» σε χιλιάδες ΙΧ και επαγγελματικά φορτηγά, αλλά δεν είδα ποτέ κάποιον αγανακτισμένο δημοσιολόγο να προβληματίζετε για το γεγονός ότι τα εκχιονιστικά κατά κανόνα δεν καθαρίζουν τους δρόμους σε ανάλογες περιπτώσεις κακοκαιρίας. Πρόσφατα το τελεφερίκ έμεινε δύο ώρες κλειστό, εκατοντάδες παιδιά στην παγωνιά, αλλά κανένας αγανακτισμένος πολίτης να διαμαρτυρηθεί για το καζίνο που κρατάει τα κουμπιά.

Και δε μιλώ για το μπλόκο στην ίδια τη ζωή που στήνει καθημερινά η πολιτική που βυθίζει στα τάρταρα την πλειοψηφία του κόσμου που ζει από το μεροκάματό του. Αυτό είναι κάτι που σίγουρα δεν απασχολεί τους καλοπληρωμένους τηλεαστέρες της δημοσιογραφίας.

Στον αντίποδα: Παρά τα μπλόκα των αγροτών, υπάρχουν ανοιχτοί δρόμοι για κυκλοφορία σ' όλη τη χώρα μέσα από τις παρακάμψεις, στη σειρά, όμως, φαίνετε πως κανένας δημόσιος κριτικός δεν τους πρόσεξε.

Κάτι δεν πάει καλά, ε;

Κι είναι αυτό ακριβώς που επιτρέπει στον κάθε Πάγκαλο να εμφανίζεται ως πλειοψηφία. Πού την βρήκε; Αυτός και η τάξη του, η αστική, είναι η κοινωνική μειοψηφία. Έχουν όμως πλειοψηφία στη Βουλή και ελέω εκλογικού νόμου και γιατί έχουν καταφέρει να εγκλωβίζουν - χειραγωγούν ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού. Αυτή, η πλαστή κατά βάση πλειοψηφία μπορεί να αλλάξει.

Και θα αλλάξει όταν ένας, δυο, χιλιάδες και ακόμα παραπάνω καταλάβουν πως τα Τέμπη είναι κλειστά, όχι από τους αγρότες, αλλά από τα μονοπώλια που ελέγχουν όλες τις κατασκευές στη χώρα, ενώ την ίδια ώρα άδειες είναι οι τσέπες και των αγροτών, και των εργατών και των αυτοαπασχολούμενων.

Τα πράγματα αγριεύουν. Ένας μετά τον άλλο υπουργοί και στελέχη του ΠΑΣΟΚ εμφανίζονται στις τιβί με το μάτι να γυαλίζει μόλις δουν απέναντί τους κάποιον από τα μπλόκα. Και από τα μπλόκα να μην ήταν, πάλι αγριεμένοι θα εμφανίζονταν οι κυβερνητικοί.

Πίστευαν πως θα είναι περίπατος η κυβερνητική θητεία έχοντας μαζί τους το σύνολο του Τύπου, που στα κρίσιμα δεν ξεχωρίζει «γαλάζια» και «πράσινη» κυβέρνηση, καθώς στηρίζει όποιον προωθεί τη σωστή (για αυτούς που μας πίνουν το αίμα) πολιτική, αυτήν δηλαδή που παίρνει από τους πολλούς και δίνει στους λίγους.

Έλα, όμως που το στομάχι άλλα ορίζει. Έτσι ο ίδιος ο κόσμος που ψήφισε ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ βγαίνει στο δρόμο. Και δε βγαίνουν μόνο οι αγρότες. Στις 10 του Φλεβάρη έχουμε νέα πανεργατική απεργία, κι ας βάζει θεούς και διαβόλους η ΓΣΕΕ να την εμποδίσει.Δεν είναι παράξενο. Ο κόσμος που ψήφισε ΠΑΣΟΚ, όπως κι αυτοί που ψήφισαν ΝΔ, δε βλέπουν μόνο τον κλειστό δρόμο. Βλέπουν ότι οι μισθοί παγώνουν. Βλέπουν ότι πια για να βρεις δουλειά πρέπει να δώσεις και μίζα στον εργοδότη. Βλέπουν τη μάνα τσακισμένη, χαράματα να καθαρίζει σκάλες, βλέπουν τον πατέρα ξανά χαράματα στην πιάτσα για ένα μεροκάματο. Βλέπουν το μαγαζί χωρίς πελάτες, όχι γιατί οι δρόμοι είναι κλειστοί, αλλά γιατί οι τσέπες των γειτόνων είναι άδειες. Βλέπουν, επίσης, πως μια χούφτα καπιταλιστές καταμεσής της κρίσης περνάνε φίνα.

Εδώ είμαστε, λοιπόν: Στη στιγμή που τα τύμπανα του πολέμου της τάξης των πορτοφολάδων με τα χοντρά πούρα, ενάντια στα λαϊκά στρώματα προαναγγέλλουν βάθεμα της εξαθλίωσης, αλλά ταυτόχρονα ανασυντάσσονται και οι δυνάμεις του εργαζόμενου λαού για αντεπίθεση.

Η αναμέτρηση θα είναι γενικευμένη. Δεν μπορεί να είναι αλλιώς.