ΔΕΝ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΥ

Άμα ρωτήσετε οποιοδήποτε παιδάκι προσχολικής ηλικίας "τι κάνουν στο σχολείο;" θα σας απαντήσει αμέσως "μαθαίνουν γράμματα!" κάντε το ίδιο ερώτημα σε έναν ενήλικο και θα έχετε την ίδια απάντηση.

Γιατί σκεφτόμαστε έτσι, αφού από την πιο τρυφερή ηλικία ακόμη, στην κυριολεξία από τις πρώτες μέρες της ζωής του, διδάσκουμε το παιδί τα πάντα;

Το παιδί δεν θα ήταν σε θέση να μάθει ούτε την πιο απλή χρήση των αντικειμένων, αν δεν του το έδειχνε ο μεγάλος.

Αν αφήσεις το παιδί μόνο του με τα γύρω του αντικείμενα, χωρίς τη συμμετοχή και τη συμβολή των ενηλίκων, ποτέ δεν θα μπορούσε να καταλάβει την χρησιμότητα τους, ούτε να "συλλάβει" τον κοινωνικό τους προορισμό.

Μπορούμε λοιπόν να υποστηρίξουμε πως η εκμάθηση είναι το κοινό, το καθολικό μέσο ανάπτυξης του παιδιού και ότι χωρίς αυτή την εκπαίδευση δεν υπάρχει εξέλιξη, η σχολική εκπαίδευση δεν είναι παρά άλλη μια απο τις πολλές και διάφορες μορφές διδαχής.