Η λυσσασμένη επίθεση των εκπροσώπων των βιομηχάνων στο ΚΚΕ είναι ταξικά φυσιολογική. Αυτό που θέλουν, μαζί με τα κόμματα και τους συνδικαλιστές συνεργάτες τους, είναι η εργατική τάξη, υποταγμένη, να λέει «σφάξε με αγά μου να αγιάσω». Γι’ αυτό και το τόσο μίσος, όταν το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ καλούν την εργατική τάξη να ξεσηκωθεί για να αποτρέψει το ξήλωμα των στοιχειωδών κατακτήσεών της, για .......να βάλει τέρμα στις θυσίες για τα κέρδη των εκμεταλλευτών της, με στόχο την ανατροπή της εξουσίας τους.
Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο
Η ΛΑΧΤΑΡΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ
Όταν, που λες, είσαι για εκτέλεση, έχεις κάθε μέρα επισκεπτήριο. Ε, ήρθε η κακομοίρα η μάνα μου την πρώτη μέρα να με δει. Για να πάω στρατοδικείο, μου είχαν φέρει ένα κουστούμι του αδελφού μου, γιατί εγώ δεν είχα καλά ρούχα. Αφού είδα τη μάνα μου, την αγκάλιασα, της λέω, κοίτα να δεις, αύριο που θα 'ρθεις, να μου φέρεις τα παλιά μου ρούχα να φορέσω, γιατί, ε, αφού μεθαύριο θα μας σκοτώσουν, να μην πάει τζάμπα και το κουστούμι. Μπαμ η μάνα μου, κάτω, ξερή. Χρόνης Μίσσιος – Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς
ΦΑΣΙΣΜΟΣ: ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
«Επιφανειακά, η θεωρία και η πράξη του φασισμού ίσως φαίνεται ότι προσομοιάζουν κατά πολύ στον περίφημο ορισμό του Γκίμπον για τη θεωρία και πρακτική της μεσαιωνικής Καθολικής Εκκλησίας: "η υπεράσπιση της ανοησίας μέσω της βίας". Ωστόσο, στην πραγματικότητα, όπως ήδη έχει δοθεί ευκαιρία να τονιστεί, υπάρχει μια εξαιρετικά ορθολογική μέθοδος στην ανοησία, αν μη τι άλλο στη βία. Πίσω από τους πομπώδες μεγαλομανείς, ναρκομανείς και παρακμάζοντες μποέμ, οι οποίοι συνιστούν τη βιτρίνα του φασισμού, οι επιχειρηματικές κεφαλές του χρηματιστικού κεφαλαίου που χρηματοδοτούν και κινούν τα νήματα είναι απολύτως ψύχραιμες, νηφάλιες και ευφυείς. Εδώ μας ενδιαφέρει το πραγματικό σύστημα του φασισμού και όχι η επίπλαστη ιδεολογία που έχει δημιουργηθεί για να εξαπατηθούν οι αφελείς. Το δεύτερο, η εμφανώς πλαστή ιδεολογία, είναι σημαντικό μόνο σε σχέση με το πρώτο, το πραγματικό λειτουργικό σύστημα για τη διατήρηση του καπιταλισμού σε συνθήκες ακραίας κρίσης και αποδυνάμωσης». Ράτζανι Πάλμε
Σχόλια