ΕΡΧΕΤΑΙ ΘΥΕΛΛΑ (3 vid.)

Κλίστε τα αυτιά σας στις παρλαπίπες της «διαπραγμάτευσης του μνημονίου» και της «σωτηρίας της χώρας», είναι ανάλογης αξίας και σοβαρότητας με τις προηγούμενες παρλαπίπες περί «νοικοκυρέματος», «ορθής διαχείρισης» και πάει λέγοντας.

Τους επόμενους μήνες θα διαλύσουν το όποιο κοινωνικό κράτος έχει απομείνει. Θα εξαφανίσουν όποιες κοινωνικές υπηρεσίες υπάρχουν ακόμα. Θα ισοπεδώσουν όσες κοινωνικές πρόνοιες τους έχουν ξεφύγει. Ότι κατέκτησαν με σκληρούς αγώνες οι εργαζόμενοι της Ελλάδας τις τελευταίες δεκαετίες θα σβηστεί από τον χάρτη.

Οι εργασιακές σχέσεις, οι παροχές υγείας, πρόνοιας, παιδείας, προστασίας, οι οποίες φυσικά ποτέ δεν ήταν στο επίπεδο που θα έπρεπε να είναι γίνονται «παρανάλωμα του πυρός»!

Οι κοινωνικοί μας εταίροι, οι ευεργέτες μας, οι εργοδότες μας, τα αδέλφια μας οι καπιταλιστές, ονειρεύονται να είναι τα πάντα ιδιωτικά. Πως αλλιώς τα πουλάκια μου θα βρουν πρόσφορα πεδία για να επενδύσουν τα συσσωρευμένα κέρδη τους; Δεν θέλουν να υπάρχει τίποτε δημόσιο και φυσικά κανένας κρατικός έλεγχος πουθενά. Στην πραγματικότητα μια σειρά από κοινωνικά αγαθά να μην υπάρχουν, αφού τα πάντα θα έχουν μετατραπεί σε εμπορεύματα. Έχεις λεφτά; Θα πηγαίνει το παιδί σου σχολείο. Δεν έχεις; Δεν πειράζει, θα πηγαίνει στην φάμπρικα, φρέσκο κρέας στην μηχανή του αγαπημένου σου εργοδότη. Αρρώστησες; Έχεις λεφτά να σε κάνουμε «περδίκι» στο σουπερ ουάου χλιδάτο ιατρικό κέντρο – ξενοδοχείο; Τι; Δεν έχεις; Να ζήσουμε να σε θυμόμαστε! Καμία σοβαρή υπηρεσία του Δημοσίου δεν θα υφίσταται. Αυτός είναι ο στόχος τους. Αυτή είναι προϋπόθεση για τις περιβόητες επενδύσεις τους. Μέχρι και ιδιωτικά ΚΕΠ θα δουν τα ματάκια μας, 10 ευρώ το πιστοποιητικό γεννήσεως!!!

Από το κοινωνικό κράτος, το οποίο επέβαλαν οι αγώνες των λαών και ο φόβος και ο τρόμος των σοσιαλιστικών κρατών της ανατολικής Ευρώπης, φτάσαμε στην πλήρη εξαθλίωση των κοινωνιών, στην ενοχοποίηση και καταδίκη κάθε τί δημόσιου, απαραίτητη διαδικασία η δαιμονοποίηση και απαξίωση του δημόσιου τομέα, πριν την κατάργηση του, όπως επιτάσσει η καπιταλιστική βαρβαρότητα, παράλληλα με τη σφαγή στους χώρους δουλειάς.

Με αυτά τα δεδομένα η προβολή της αυταπάτης για λύσεις που θα έρθουν από τα πάνω, από μια καλή κυβέρνηση, είναι επιχείρηση αφοπλισμού της εργατικής τάξης την ώρα που πρέπει να συγκεντρώσει τα πυρά της ενάντια στον αντίπαλο που δεν είναι ούτε θρησκευτικός, ούτε εθνικός αδέλφια μου εργαζόμενοι της Ελλάδας… είναι ταξικός!

Κάθε επανάπαυση οδηγεί σε τραγωδίες.

Η αγωνία των αφεντικών μας για το πώς θα κυβερνηθεί η χώρα στις 18 Ιούνη πρέπει να μας αφήνει παγερά αδιάφορους.

Όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει θα είναι μια κυβέρνηση που θα προσπαθήσει να διαχειριστεί τα προβλήματα των αφεντικών μας, θα προσπαθήσει να επιβάλει αυτά που περιγράφω παραπάνω. Οπότε μακάρι η κυβέρνηση που θα βγει από τις επόμενες εκλογές να είναι όσο το δυνατόν πιο αδύναμη.