ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΑΣΧΟΛΕΙΣΤΕ, ΠΟΣΟ Μ@Λ@ΚΕΣ ΕΙΣΤΕ

Η απάντηση των Goin' Through στο δημοσίευμα της «Αυγής»:

«Σε πρόσφατο άρθρο της η εφημερίδα "Αυγή", με αφορμή την επικείμενη εμφάνιση των συγκροτημάτων GOIN THROUGH & NEBMA στο 38ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, εμφανίζεται ως θεματοφύλακας της ποιότητας της ελληνικής μουσικής, τιμητής της ιστορίας του Φεστιβάλ (!!!) και ασκεί έντονη κριτική για την επιλογή των εν λόγω συγκροτημάτων με βασικό επιχείρημα το ότι "Τα δύο συγκροτήματα είναι μιμητές της αμερικάνικης σκηνής, υπέρμαχοι ενός συστήματος στο οποίο ο "άντρας" θέλει "αμάξια και λεφτά" για να κατακτήσει την καλλίγραμμη νεαρή, την οποία φυσικά αλλάζει σαν τα πουκάμισα και πουλάει νταηλίκι...".Καταρχήν και μόνο το περιεχόμενο αυτής της φράσης αποκαλύπτει την άγνοια που διακατέχει τον εμπνευστή της, ο οποίος μοιάζει να ξέθαψε αυτήν την άποψη (για μια μουσική που σε παγκόσμια κλίμακα κυριαρχεί εδώ και τρεις δεκαετίες), από κείμενο της ΕΟΝ για τα αντιχριστιανικά ήθη. Καλό και δημοσιογραφικά δεοντολογικό θα ήταν να κατανοήσουν ότι η Hip hop μουσική και κουλτούρα δεν περιλαμβάνει μόνο το "γκαγκστεριλίκι" και το μισογυνισμό, αλλά και την κοινωνική καταγραφική - κριτική και το βίωμα ως στιχουργική αφετηρία. Και στο κάτω κάτω, η "Ευρωπαϊκή Αριστερά" δεν είναι αυτή που υπερασπίζεται με κάθε τρόπο και επιχειρήματα την παραμονή της χώρας μας σε ένα τέτοιο "Αμερικάνικο" (καπιταλιστικό προφανώς) σύστημα στα πλαίσια της ΕΕ; Και για τους πάρα πολλούς που θα βιαστούν και θα πουν ότι τα δύο συγκροτήματά μας δεν έχουν σχέση με το κοινωνικοπολιτικό πρόσωπο της τέχνης να τους παρακαλέσουμε να ακούσουν προσεκτικά το σύνολο της δισκογραφίας που μετρά πάνω από 15 albums (συνολικά και για τα δύο συγκροτήματα) και τραγούδια των οποίων ο στίχος προφανώς για όλους αυτούς είναι κόκκινο πανί. Ενδεικτικά και μόνο:








Επιπλέον, πολλοί από μας δεν έχουμε κρύψει ποτέ τα πολιτικά μας πιστεύω και αντίθετα από τη γενική αντίληψη, έχουμε πληρώσει τίμημα για τις δημόσιες αυτές τοποθετήσεις. Το ίδιο ισχύει και για το προσωπικό - εργασιακό βίο, που για πολλούς από εμάς, παρά τη "χλιδή" του χώρου του θεάματος, συνεχίζει να αποτελεί καθημερινότητα.

Τέλος, αυτοί που χαλιούνται με τη συμμετοχή μας στο μεγαλύτερο πολιτιστικό γεγονός της χώρας, είναι οι ίδιοι που χαλιούνται όταν μαθαίνουν (γιατί για να μας δουν πρέπει να έρθουν μαζί μας, και αυτό είναι δύσκολο) ότι συμμετέχουμε σε μαζικούς αγώνες στο πλευρό του ταξικού κινήματος.

Δεν απολογούμαστε για καμία επαγγελματική επιλογή και ούτε έχουμε κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό μας.

Δεχόμαστε πάντοτε την κριτική και η αντιπαράθεση είναι στη φύση της μουσικής μας.

Αλίμονο όμως σε αυτούς που σπεκουλάρουν και προσπαθούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Να χαίρεστε όλους όσους συμμετέχουν στα "φεστιβάλ μαστούρας" και τους χρυσοπληρώνετε, εμείς επιλέγουμε τη συμμετοχή μας εδώ, στην κρίσιμη ώρα για την κοινωνία μας και ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ. Και επειδή εσείς το θυμηθήκατε πρώτοι, να σας το αφιερώσουμε και από κοντά στις 15 του μήνα...

"Μαζί μου ασχολείσαι..." "... τα ξέρεις τα υπόλοιπα"...