ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΣΤΗΡΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
Ιδιαίτερα
διδακτική είναι η εμπειρία που βγαίνει από τη δημιουργία και δράση φασιστικών
ομάδων και εθνικιστικών - ρατσιστικών κομμάτων σε χώρες της ΕΕ και της Ευρώπης,
που στηρίζει σε διάφορες φάσεις το κράτος των μεγάλων αφεντικών και με τη συνδρομή
των ιδίων των μεγαλοκαρχαριών, ως έναν ακόμα μηχανισμό για το χτύπημα όποιων εργατών
οργανώνουν την αντίσταση τους ενάντια στα συμφέροντα των αφεντικών.
Είναι
χαρακτηριστική, επίσης, η προσπάθεια της διατήρησής τους ακριβώς ως ανάχωμα στο
συνειδητοποιημένους εργάτες, ακόμα και
όταν υπάρχουν νόμοι που θεωρούν παράνομη τη δράση τους και τα ναζιστικά
σύμβολα.
Το αντιδραστικό
ρεύμα του φασισμού - ναζισμού χωράει στην κοινοβουλευτική δημοκρατία των μεγαλοκαρχαριών,
γιατί είναι μέρος του πολιτικού συστήματος που τους ταΐζει, παρά την
αντισυστημική φρασεολογία.
Μπορεί να
συνδυάζει τη «σοβαρή» κοινοβουλευτική του δράση με τις ομάδες κρούσης και
τρομοκρατίας ενάντια στο κίνημα.
Ταυτόχρονα,
διευκολύνεται από την υποχώρηση του κομμουνιστικού κινήματος στην Ευρώπη μετά την
αντεπανάσταση, ενώ βεβαίως «ποτίζεται» από την επίσημη πολιτική της ΕΕ, της
παραχάραξης της Ιστορίας με την εξίσωση φασισμού - σοσιαλισμού.
Τα κόμματα
φασιστικού, εθνικιστικού και ρατσιστικού χαρακτήρα ή καταγωγής βρίσκουν
κοινωνικά ερείσματα σε μικροαστούς φουκαράδες που τους έχει καταστρέψει η όξυνση της
καπιταλιστικής κρίσης, σε ανέργους, σε ορισμένα τμήματα εργαζομένων και
συσπειρώνουν τα λούμπεν στοιχεία, διαπλέκονται με κρατικές υπηρεσίες και το
οργανωμένο έγκλημα.
Ψευδεπίγραφα,
εμφανίζονται ως κόμματα «αντισυστημικά» με ρητορική ενάντια στην
«κλεπτοκρατία», τη διαφθορά, τους μετανάστες που δήθεν «παίρνουν τις δουλειές
των ντόπιων».
Εναντιώνονται σε
πλευρές της ΕΕ, ακόμα και στην ίδια την ΕΕ ιδιαίτερα σε χώρες που υπάρχει
ισχυρό ρεύμα αμφισβήτησής της, προβάλλουν δήθεν ζητήματα «εθνικής κυριαρχίας».
Πολλά δε έχουν μετεξελιχθεί σε πιο «λάιτ» εκδοχή εθνικιστών.
Έτσι, το τελευταίο
διάστημα, βλέπουμε τέτοια κόμματα με φασιστικές ιδεολογικο-πολιτικές αναφορές
να εμφανίζονται ως δυνάμει κυβερνητικοί εταίροι με άλλα αστικά κόμματα. Τα
τελευταία παραδείγματα της Νορβηγίας και της Αυστρίας το αποδεικνύουν.
http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7638805
http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7634825
Σχόλια