ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Σίγουρα,όλοι πλέον έχουν μάθει και έχουν καταλάβει τι είναι οικονομική κρίση.Ομως η αλήθεια είναι πως ο καθένας ξεκινάει απο διαφορετική αφετηρία και καταλήγει σε διαφορετικά συμπεράσματα.

Ομως εδώ σε αυτό το σημείο,απο άλλη αφετηρία θα ξεκινήσει κάποιος που στηρίζει τα συμφέροντα της αστικής τάξης και απο άλλη αφετηρία κάποιος που υπερασπίζεται τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού.

Απο την μια έχουμε την αστική ταξη κάθε χώρας και όλων των χωρών μαζί,να δηλώνουν πως αν δεν υπήρχαν αυτοί,οι εργάτες δεν θα ζούσαν,δεν θα είχαν δουλειά.Και φυσικά πως οι ίδιοι(οι καπιταλιστές ντε) δημιουργούν το κεφάλαιο.

Καλώς η κακώς.Οταν θέλεις να αντιληφθείς την ωμή πραγματικότητα,οφείλεις να ξεκαθαρίσεις, ποια είναι η αλήθεια της υλικής πραγματικότητας που ζεις;Πως ονομάζεται η ίδια η πραγματικότητα που ζεις;Και βεβαια ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να ξεστρατίσεις απο τις ράγες της πολιτικής οικονομίας και όταν μιλάμε για ξεστράτισμα,εννοούμε,να μην κάνεις το λάθος να αποσπάσεις την οικονομία απο την πολιτική.Είναι σίγουρο πως θα οδηγηθείς σε λανθασμένα συμπεράσματα.

Μπαίνοντας στο ζουμί της υπόθεσης,θα ήταν πολύ χρήσιμο να δούμε σε ποιό κοινωνικοοικονομικό σύστημα ζούμε;

Η ονομασία της υλικης πραγματικότητας,που ζούμε,λέγεται καπιταλισμός.Με λίγα λόγια καπιταλισμός είναι η εμπορευματική παραγωγή στην ανώτερη βαθμίδα ανάπτυξής της.Στην συγκεκριμένη βαθμίδα και η εργατική δύναμη,γίνεται πλέον εμπόρευμα.Ιστορικά ο καπιταλισμός έχει πάνω κάτω 3 αιώνες ζωής στον πλανήτη.Πέρασε το προοδευτικό του στάδιο και σήμερα αυτό που ζούμε είναι το ξεπερασμένο στάδιο του.Στο συγκεκριμένο στάδιο ο καπιταλισμός φρενάρει τα πάντα,σπέρνει φτώχεια δυστυχία,πολέμους,περιβαλλοντικές καταστροφές κ.τ.λ.

Ομως αλήθεια;Που βρίσκεται η ρίζα του προβλήματος;Που πρέπει να εστιάσουμε για να βρούμε το πρόβλημα,αλλά και την λύση του;Εδώ έρχονται και μπαίνουν δυο πολυ σοβαρά και κομβικά ερωτήματα,που απο την μια αποδεικύουν πως είναι αδύνατον να αποσπαστεί η οικονομία απο την πολιτική και πως η ίδια η οικονομία είναι αυτή που διαμορφώνει την πολιτική,με λίγα λόγια η πολιτική είναι αυτή που εκφράζει τις αντιθέσεις που κρύβονται,στα σπάργανα της καπιταλιστικής οικονομίας.

Θα μπρούσαμε να πούμε οτι η ρίζα του προβλήματος,είναι η κρίση χρέους.Ομως είναι έτσι;Αν υποθέσουμε πως η κρίση είναι μια σειρά προβλημάτων,που δημιουργούνται στην σφαίρα της κυκλοφορίας του χρήματος,τότε αναπόφευκτα,θα βρεθουμε μπροστά σε ένα αδιαπέραστο,γιγάντιο τείχος,σε ένα γιγάντιο αδιέξοδο.Ομως τίθεται ένα μεγάλο ερώτημα εδώ.Το χρήμα πως μετατράπηκε σε τέτοιο;Ποιος είναι ο λόγος που μετατράπηκε σε χρήμα;Επειδή σίγουρα,το χρήμα δεν μας το έστειλε ουρανοκατέβατο ο καλός θεούλης(και αν υπάρχει κάποιος που το πιστέυει καλείται και να το αποδείξει βέβαια),τότε αναπόφευκτα είμαστε αναγκασμένοι να δούμε, ποια είναι η αιτία που γεννιέται το χρήμα;Δεν είναι άλλη απο το προϊον,με λίγα λόγια απο τα εμπορέυματα που παράγονται.Βασιζόμενοι στην τελευταία λέξη,την λέξη, παράγονται,δηλαδή,ο νούς μας αυτομάτως πάει στην λέξη παραγωγή.Και επειδή είναι γεγονός πως τα εμπορέυματα δε έρχονται ούτε αυτά ουρανοκατέβατα(αλλιώς αν συνέβαινε αυτό θα αντιμετωπίζαμε καθημερινά το πρόβλημα,να βρούμε ενα κατάλληλο μέρος να κρυφτούμε για να μην μας έρθουν στο κεφάλι),είμαστε αναγκασμένοι και απο την λογική αλλά και απο την πραγματικότητα και τους φυσικούς νόμους που την διαμορφώνουν,να εστιάσουμε την προσοχή μας στην σφαίρα της παραγωγής.Σίγουρα μέσα παραγωγής υπάρχουν σε αυτή την σφαίρα,όμως δεν έχει υπάρξει ακόμη τρόπος να λειτουργούν σαν τέτοια χωρίς να τα ακουμπήσει έστω μισό δάχτυλο.Συνεπώς επειδή ο κάθε νοήμον άνθρωπος δεν είναι σε θέση να πιστέψει κατι τέτοιο(άλλωστε τα δαχτυλικά αποτυπώματα κάποιου θεού,δεν έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα σε κάποια μηχανή,απο τον καιρό της βιομηχανικής επανάστασης,μέχρι σήμερα),είναι αναγκασμένος απο την λογική και απο την πραγματικότητα να παραδεχτεί ότι ο γιγαντιος πλούτος που παράγεται,παράγεται απο τα χέρια της εργατικής τάξης.Απο αυτό το σημείο και πέρα,ίσως αρχίζει και πέφτει φως στο μάυρο τούνελ της οικονομικης κρίσης,πλέον αρχίζουμε και βλέπουμε πως η λέξη οικονομική,θα ήταν σωστότερο να ονομαστεί καπιταλιστική κρίση.Με λίγα λόγια αυτός που θα υποστηρίξει οτι η κρίση είναι κρίση χρέους,μάλλον κάτι δεν έχει καταλάβει η δεν θέλει να καταλάβει,η είναι αποφασισμένος να σταθεί στο πλάϊ της αστικής τάξης.Ομως επειδή ο καπιταλισμός κυριαρχείται απο νόμους και δεν είναι ικανοί,ουτε οι πιο οικονομικά ισχυροί να τους παραβλέψουν,στηρίζεται στην ανταγωνιστικότητα και στο κέρδος.Οποιος δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του ανταγωνισμού,συνεπώς πετιέται έξω απο την αρένα του ανταγωνισμού απο τους πιο ισχυρούς.Συνεπως,δεν μπορει να είσαι ανταγωνιστικός χωρίς φτηνά εργατικά χέρια(ναι μην γελάτε.ο Μπιλ Γκεϊτς οταν κοιμάται δεν ονειρέυεται την Πάμελα Αντερσον στο κρεβάτι του,αλλα τους ινδούς,κινέζους....και έλληνες εργάτες να παράγουν για πάρτη του εμπόρευμα με σκετο αέρα αν είναι δυνατόν,χωρίς καθόλου αμοιβή.Ετσι για να μπορέσει να δει και το επόμενο βράδυ το ίδιο όνειρο).Οπότε δεν φέυγουν απο την πατρίδα τους(εδώ γελάμε),επειδή είναι πρόδοτες Κινεζόφιλοι και Ινδόφιλοι αλλά επειδή το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα.Ομως έλα που και αυτοί οι φουκαράδες που το βράδυ ονειρέυοταν ο κύριος Μπίλ,στο όνειρο τρέφονται με αέρα,άλλα στην πραγματικότητα με τρόφιμα που καλούνται να αγοράσουν με την αμοιβή που κάθε μέρα την κόβουν όλο και περισσότερο(εδώ διαχωρίζεται η πολιτική οικονομία του ύπνου,με αυτήν της πραγματικότητας).Εδω διακρίνουμε μια καραμπινάτη αντίφαση που αυτό το ''ξεπερασμένο'' ΚΚΕ,την ονομάζει αγιάτρευτη αρρώστια του καπιταλισμού,έχεις τους εξαθλιωμένους εργάτες απο την μια να παράγουν ασταμάτητα πλούτο στην σφαίρα της παραγωγής,πλούτο που δεν είναι σε θέση να τον αγοράσουν.Αποτέλεσμα αυτός ο πλούτος να έρχεται και να μένει αραχτός στις αποθήκες, σαν τερματοφύλακας που το προηγούμενο βράδυ τα πινε με το γκομενάκι στο κουτούκι του κυρ Γιάννη(του Ραμπο,λέμε και καμια μαλακία να γελάσουμε,ετσι για να μην γινόμαστε και μονότονοι).Με λίγα λόγια το κεφάλαιο που έχει μπεί για να γυρίσει στον φουκαρα τον καπιταλιστή ως προσαυξημένο χρήμα,δεν φτάνει ποτέ σαν τέτοιο απλά συσσωρευεται στις αποθηκες(για να λυθει και σε ορισμενους η απορια,των εκπτώσεων),οπότε μιλάμε για συσώρρευση εμπορέυματος και για καταστροφή κεφαλαίου σε αυτή την φάση,με λίγα λογια οικονομική κρίση και για την ακρίβεια καπιταλιστική κρίση,με λίγα λόγια η ρίζα της κρίσης βρίσκεται στις ίδιες τις σχέσεις παραγωγής η οποίες πλέον δεν είναι σε θέση να αντέξουν την ταχύτατη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και αναπόφευκτα θα έρθει η στιγμή που θα αντικατασταθούν με νέες σχέσεις παραγωγής που θα δώσουν τέτοια ώθηση και γιγάντωμα της παραγωγής που η σημερινή παραγωγή θα μοιάζει σταγόνα στον ωκεανό,χωρίς όμως να υπάρχει ο ωκεανός απο πεινασμένους,άνεργους,φτωχούς,πορτοφολάδες κλέφτες,ντοπαρισμένους κ.τ.λ.Ναι καλά το καταλάβατε...τα λέει πολύ καλά το ΚΚΕ.Α και μην ξεχάσω,σε όσους θέλουν να συνεργαστούν με το ΚΚΕ,ας ξεκαθαρίσουν την στάση τους με την ΕΕ και τον καλο καπιταλισμό που θα φτιάξει έναν όμορφο παράδεισο με τις μεταρυθμίσεις τους,ας ξεκαθαρίσουν αν θέλουν να είναι οι ντελιβεράδες των αντιλαϊκων μέτρων και των αξιώσεων της ΕΕ. Και αν αποφασίσουν ότι ναι τελικά πρέπει επιτέλους να έρθουν σε ρήξη με το κεφάλαιο(εδώ γελάμε vol.2),με ότι συνέπειες έχει αυτή τους η απόφαση,τότε το ξανασυζητάμε μάγκες μέχρι τότε εσείς με το κεφάλαιο και το ΚΚΕ με τους εργάτες......Συχωρέστε για την λίγο χοντροκομμένη ανάρτηση,αλλά δεν νομίζω πως προσφέρεται το μέσο για να γράψω για το σταθερό και μεταβλητό κεφάλαιο,αλλά και για την κύκληση του κεφαλαίου.Αν σας ενδιαφέρει να μάθετε,είναι γεμάτη η Σύγχρονη Εποχή απο τέτοια βιβλία που θα σας βοηθήσουν πολύ περισσότερο απο τα δικά μου γραπτά.