ΤΑ ΕΚΛΟΓΟΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΑ ΣΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Τα μαγειρέματα του εκλογικού νόμου από τις αστικές κυβερνήσεις στοχεύουν στη συντήρηση του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος και τελικά στη χειραγώγηση του λαού να περιμένει παθητικά την σωτηρία από τους πολιτικούς υπηρέτες των εκμεταλλευτών του. Στοχεύουν στο βιασμό της λαϊκής θέλησης με την δημιουργία πλαστών κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών και "ισχυρών" αστικών κυβερνήσεων. Με τις τακτικές αναθεωρήσεις της εκλογικής νομοθεσίας το εκάστοτε αστικό κυβερνητικό κόμμα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τις εκλογικές συγκυρίες και τους συσχετισμούς στον αστικό πολιτικό χάρτη, όπως αυτός έχει διαμορφωθεί από το μηχανισμό της προπαγάνδας των αστικών ΜΜΕ. Τα αστικά ΜΜΕ στο πλαίσιο του ψεύτικου αστικού πλουραλισμού και σε απόλυτο συντονισμό μεταξύ τους προετοιμάζουν και προβάλουν από τη μια "νέους" και "ικανούς" αστούς πολιτικούς και από την άλλη εξωραΐζουν τους παλιούς αστούς πολιτικούς και τα κόμματα τους με νέα κάλπικα συνθήματα, νέα ιδεολογήματα, νέους καπιταλιστικούς στόχους και νέες ψεύτικες ελπίδες για καλύτερη διαχείριση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Η βασική στόχευση των εκλογικών νόμων είναι να προωθούν πάντα την ιπποδρομιακή λογική του "ποιος θα βγει πρώτος" για να εφαρμόσει το πρόγραμμα του. Αυτή η μεθόδευση προωθείται με τα πλαφόν εισόδου στη βουλή, με τα μπόνους βουλευτικών εδρών του πρώτου κόμματος και με την "τακτοποίηση" των εκλογικών περιφερειών. Οι εκλογικοί νόμοι στο αστικό πολιτικό σύστημα εκφράζουν τον πολιτικό καιροσκοπισμό των αστικών κομμάτων και προωθούν μια βαθιά αντιδημοκρατική αντίληψη, μια αταξική προσέγγιση της πολιτικής. Με βάση την καλλιεργούμενη από τον εκλογικό νόμο ιπποδρομιακή λογική χειραγωγείται ο λαός να μην εξετάζει ακόμα και το αντικειμενικό γεγονός ότι τα προγράμματα των αστικών κομμάτων δεν έχουν καμιά ουσιαστική διαφορά στους αντιλαϊκούς στόχους και στα αντιλαϊκά μέτρα που προτείνουν για χάρη των καπιταλιστών.
Με την προπαγάνδα της "κυβερνησιμότητας" και το βλακωδώς σειόμενο σκιάχτρο μιας τάχα "ακυβερνησίας" ο λαός συνηθίζει να κωφεύει στη φωνή της συνείδησης του, να διαγράφει τη μνήμη του, να μην βγάζει πολιτικά συμπεράσματα, να περιορίζει συνεχώς τις προσδοκίες και τις δίκαιες απαιτήσεις του. Επειδή στην πλειοψηφία του ο λαός παραμένει έξω από την ταξική πάλη, νοιώθει αδύναμος να αντιπαραταχθεί με τα αφεντικά των αστών πολιτικών, με τους καπιταλιστές που έχουν την οικονομική εξουσία. Γι' αυτό συνηθίζει να εθελοτυφλεί ότι δήθεν έχει δικαίωμα πολιτικής επιλογής όταν επιλέγει κάποιο από τα αστικά κόμματα που διαφέρουν μόνο στην δοσολογία και τους ρυθμούς εφαρμογής των αντιλαϊκών μέτρων υπέρ των καπιταλιστών. Χειραγωγείται να επιλέγει με τη λογική του "λιγότερου κακού" που όμως αποδεικνύεται πάντα χειρότερο κακό. Και ξανά πάλι από την αρχή…
Η αιτία του σισύφειου πολιτικού αδιεξόδου και του επαναλαμβανόμενου εξευτελισμού της πολιτικής συνείδησης του λαού είναι η συνεχώς αναβαλλόμενη απόφαση του να ενταχθεί στην ταξική πάλη, γεγονός στο οποίο συμβάλλει ποικιλοτρόπως η αστική προπαγάνδα, οι εργοδοτικοί μηχανισμοί, οι καλλιεργούμενες αυταπάτες των "εύκολων" ατομικών λύσεων. Με την ανάπτυξη του ταξικού εργατικού κινήματος θα περιοριστούν ασφυκτικά, θα εκμηδενιστούν οι δυνατότητες των αστικών κομμάτων να σερβίρουν ψεύτικες ελπίδες, να ελίσσονται και να εξαπατούν το λαό με την γελοία προσδοκία ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη που προωθούν θα ωφελήσει δια μαγείας τους εκμεταλλευόμενους, τα θύματα αυτής της ανάπτυξης.
Το σίγουρο είναι ότι με την ένταξη στα Σωματεία και την συνδικαλιστική δράση τους οι εργαζόμενοι μπορούν να παραμερίσουν όλα τα εμπόδια στην λειτουργία των Σωματείων που βάζουν οι αστικές κυβερνήσεις κατ' εντολή των καπιταλιστών. Μπορούν να βγουν από τις αυταπάτες που καλλιεργεί το αστικό πολιτικό σύστημα. Με την ανάπτυξη του ταξικού κινήματος οι εργαζόμενοι δεν θα ξεγελιούνται με ψευτοπαροχές και ψίχουλα, γιατί τότε θα διεκδικούν όλο το προϊόν του μόχθου τους, θα παίρνουν πραγματικές ανάσες ανακούφισης. Θα αποκτήσουν την ικανότητα να διακρίνουν, μέσα από τις απαντήσεις στα δίκαια αιτήματα τους, την πολιτική απάτη, τον πολιτικό καιροσκοπισμό, τους αντιλαϊκούς στόχους και μεθοδεύσεις των αστικών κομμάτων.
Με την ταξική τους πάλη οι εργαζόμενοι θα αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και πίστη στο δίκιο τους. Θα αντιληφθούν την αναγκαιότητα του άλλου δρόμου ανάπτυξης χωρίς καπιταλιστές. Θα μπορέσουν να αντιληφθούν την απάτη της "κυβερνησιμότητας" και των "ισχυρών" αστικών κυβερνήσεων. Θα γίνει ξεκάθαρο στο λαό ότι είναι αναγκαίο οι αστικές κυβερνήσεις να είναι πραγματικά αδύναμες, γιατί τα προγράμματα τους εξυπηρετούν τους εκμεταλλευτές του.
Σχόλια