ΑΒΥΣΣΟΣ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ "ΤΡΙΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ"
- Πολλοί άνθρωποι που βασανίζονται από πρόβλημα ναρκωτικών στην οικογένειά τους, εκπλήσσονται με την έκπληξη και την αγανάκτηση των ΜΜΕ κάθε φορά που γίνετε γνωστό ότι κάποιος νέος έχασε την ζωή του εξαιτίας των ναρκωτικών. Όλοι ξέρουμε ότι τα ναρκωτικά έγιναν κοινωνικό πρόβλημα, επειδή διαφημίζονται συστηματικά από τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και τα περιοδικά. Τα ναρκωτικά είναι λάϊφ στάϊλ και ιδεολογία, από την οποία κερδίζουν οι διαφημιστές και οι έμποροι. Ποιο ήταν το κατά κεφαλήν εισόδημα στα Ζωνιανά;
- Ο περιορισμός του εισοδήματος έχει επηρεάσει και την αγορά των αλκοολούχων ποτών, με το ποτό που έχει κυρίως πληγεί έως τώρα να είναι το ουίσκι, του οποίου οι πωλήσεις έχουν μειωθεί κατά 5%. Να δείτε που θα μας το παρουσιάσουν ως αποτέλεσμα του αγώνα της κυβέρνησης κατά του αλκοόλ!!!
- Το παιδικό χαμόγελο εξακολουθεί να «ανθεί» ανάμεσα στα συντρίμμια και την αναλγησία της χούντας, που περί άλλα τυρβάζει, ενώ η Μιανμάρ έχει βυθιστεί στο έλεος της καταστροφής, μετά τον πρόσφατο φονικό κυκλώνα. Εκτός από τους χιλιάδες νεκρούς, εκατομμύρια απειλούνται από την πείνα και τη δίψα.
- Άκουσα με τ’ αυτιά μου τον κ. Γ. Παπανδρέου να λέει: «Δε θέλω ούτε κρατικά, ούτε ιδιωτικά μονοπώλια» (!)… Τα πράγματα αρχίζουν και σοβαρεύουν. Η ο κ. Γ. Παπανδρέου μετετράπη σε όψιμο μπολσεβίκο και οπαδό των σοβιέτ, η οδεύουμε ολοταχώς πίσω στη φεουδαρχία! Άβυσσος η ψυχή του πάλαι ποτέ «τρίτου δρόμου»...
- «Σήμερα η κυρίαρχη επιλογή είναι στασιμότητα η αλλαγή» δήλωσε ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος, πρόεδρος του ΣΕΒ, προσθέτοντας ότι « ο επιχειρηματικός κόσμος είναι έτοιμος να συνεισφέρει σε μια συμμαχία προόδου που θα επιλέξει και θα εφαρμόσει την αλλαγή». Κύριε Δημήτρης αν θέλεις να μα εξηγήσεις τι ακριβώς ευνοείς όταν μιλάς για «συμμαχία προσόδου». Αν και αυτό που σημείωσες λίγο αργοτερα με βοήθησε να καταλάβω που το πας. «Τα πολίτικα κομμάτια δίνουν μεγάλη σημασία στην κοινή γνώμη». Οι βιομήχανοι είναι σαφές, θέλουν να απαλλάξουν τα αστικά πολίτικα κομμάτια από το «πρόβλημα» του κοινωνικού κόστους, για να υπηρετούν πιστά τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα. Και πως ξεπερνιέται αυτό το «πρόβλημα»… φυσικά με την συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.
- Το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που η φρασεολογία του περί «μη προνομιούχων» έσκασε σαν τη φούσκα της Σοφοκλέους, προς όφελος των «νέων τζακιών», των «αλογομούρηδων - επενδυτών», των εθνικών εργολάβων και των εθνικών προμηθευτών.
Σχόλια
είχαμε κοινούς προβληματισμούς :)
καλημέρα
2. Το ενδιάμεσο στάδιο μεταξύ σοσιαλισμού και καπιταλισμού είναι ο αλκοολισμός (Norman Brenner)
3. Δεν ξέρω πολλά για το Μιανμάρ, είναι η αλήθεια. Ελπίζω πάντως να είναι φτωχό επειδή δεν έχει πολλές πλουτοπαραγωγικές πηγές, διότι αν έχει, βλέπω την αμερικάνικη βοήθεια να καταφτάνει, μαζί με όλους τους συνοδούς της...
4. Καλά, δεν το συζητάμε ότι το ΠΑΣΟΚ με Γιωργάκη αρχηγό έχει παψει προ πολλού να αποτελεί "δρόμο". Τώρα για "τρίτο", δεν ξέρω. Θα έλεγα κάτι, αλλά η ανατροφή μου, οι καλόγριες, το πιάνο και το μπαλέτο δεν με αφήνουν να εκφραστώ ελεύθερα. Αυτά που έχει κάνει τον τελευταίο χρόνο στο κόμμα του επιτελούν διπλό ρόλο: αφενός μας παρέχουν τις πλέον πειστικές αποδείξεις ότι δεν υπάρχουν βρικόλακες (αλλιώς τόσο ο παππούς, όσο και πατέρας του θα είχαν αναστηθεί και θα τον κυνηγούσαν), αφετέρου δε, προσφέρουν μακροζωϊα στα μέλη της κυβέρνησης (αν πιστέψουμε τις επιστημονικές έρευνες που αναφέρουν ότι όσο περισσότερο γελάς, τόσο περισσότερο ζεις) :Ρ
5. Βρισκόμαστε στην εποχή της βιομηχανοποίησης της φαντασίας...
6. Σκληρό ροκ και πάσης Ελλάδος...
http://darkly-noon.spaces.live.com
μετά απο την ανάγνωση των σχολίων σου,
πάω να βάλω το φαγητό στη φωτιά.
καλή Κυριακή σε όλους σας!
Paris τα σχόλια σου είναι απολαυστικά ακόμα κι αν διαφωνώ σε πολλά από όσα γράφεις.
ange-ta η χαρά μου είναι μεγάλη κάθε φορά που μπαίνεις στον κόπο να σχολιάσεις τα γραφτά τα δικά μου, η των επισκεπτών μου.
Ακόμα και αν κάπου δεν συμφωνω, ΔΕΝ σημαίνει απολύτως τίποτε.
Εχουμε και οι δυο την ίδια λαχτάρα για έναν άλλον κόσμο απ αυτον που ζούμε. Ενα κόσμο ίσων ευκαιριών, χωρίς πείνα, χωρίς εκμετάλευση, χωρίς βία και πόλεμο.
Χωρίς αφέντες και δούλους.
Ενα κόσμο έτσι όπως τον ονειρεύτηκαν οι αγωνιστές του 1917 και που δεν τα κατάφεραν, για πολλούς λόγους.