ΕΝΑ ΣΑΘΡΟ «ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ» ΠΟΤΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΤΟΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΑΙΜΑ (μέρος γ’)

«…Στις 6 Αυγούστου δεν υπήρχε ούτε ένα σύννεφο στον ουρανό πάνω από τη Χιροσίμα, και φυσούσε ένας γλυκός σχεδόν ανεπαίσθητος νοτιάς. Η ορατότητα ήταν σχεδόν τέλεια σ’ απόσταση δέκα η δώδεκα μιλίων… Ξαφνικά ένα εκτυφλωτικό αχνορόδινο φως φάνηκε στον ουρανό, συνοδευόμενο από ένα αφύσικο τρέμουλο, το οποίο ακολούθησε σχεδόν αμέσως ένα κύμα αποπνικτικής ζέστης κι ένας άνεμος που παρέσυρε τα πάντα στο διάβα του. Μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα οι χιλιάδες άνθρωποι στους δρόμους και στους κήπους του κέντρου της πόλης καψαλίστηκαν από ένα κύμα αβάσταχτης ζέστης. Πολλοί σκοτώθηκαν αμέσως, άλλοι σπαρταρούσαν πεσμένοι στο χώμα, ουρλιάζοντας με αγωνία από τον ανυπόφορο πόνο των εγκαυμάτων τους. Οτιδήποτε βρέθηκε όρθιο μπροστά στο κύμα της έκρηξης, τοίχοι, σπίτια, εργοστάσια κι άλλα κτίρια, καταστράφηκε και τα συντρίμμια στροβιλίζονταν μέσα σε μια δίνη και ανέβαιναν ψηλά στον ουρανό. Τραμ ανυψώθηκαν και πετάχτηκαν στην άκρη σαν να ήταν από χαρτί. Τρένα εκτροχιάστηκαν σαν να ήταν παιχνίδια. Άλογα, σκυλιά και μοσχάρια είχαν την ίδια τύχη με τους ανθρώπους. Κάθε ζωντανή ύπαρξη απολιθώθηκε σε μια στάση απερίγραπτου πόνου. Ακόμη και τα φυτά δε γλίτωσαν. Τα δέντρα τυλίχτηκαν στις φλόγες, οι ορυζώνες έχασαν το πράσινο χρώμα τους, το χορτάρι κάηκε σαν ξερό άχυρο… Σ’ απόσταση τριών μιλίων από το κέντρο της έκρηξης, ελαφριάς κατασκευής σπίτια ισοπεδώθηκαν σαν να ήταν χτισμένα από χαρτόνι. Όσοι κατάφεραν να φτάσουν σ’ ένα ασφαλές μέρος πέθαναν είκοσι η τριάντα μέρες μετά, από την καθυστερημένη επίδραση των θανατηφόρων αχτίνων γάμα…»



Χιροσίμα, 9 Σεπτεμβρίου 1945 – αφηγείται ο Μαρσέλ Ζινό



Στα δυο προηγούμενα δημοσιεύματα έχει γίνει μια καταγραφή τον ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων μέχρι το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το πρώτο μεταπολεμικό έγκλημα των Ιμπεριαλιστών έγινε στις 6 και 9 Αυγούστου του 1945, έπειτα από ειδική εντολή του Προέδρου των ΗΠΑ Τρούμαν έγινε χρήση της ατομικής βόμβας στις πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι. Είναι πολύ σημαντικό να τονίσουμε ότι το εν λόγο έγκλημα είναι μεταπολεμικό, γιατί κάποιοι πονηροί λογαριάζουν τα γεγονότα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι ως κομμάτι του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι εγκληματίες είπαν ότι έριξαν τις βόμβες για να συντομεύσουν τον πόλεμο. Παραμύθια.

Η εν ψυχρώ δολοφονία 200.000 αμάχων πολιτών δεν είχε κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα στη ροή του πολέμου, αφού η ιαπωνική αυτοκρατορία ήταν ήδη έτοιμη να συνθηκολογήσει. Ο σκοπός της ήταν να δείξει στον κόσμο (και ιδιαίτερα στην ΕΣΣΔ) ποιος ήταν το αφεντικό. Αυτή η επίδειξη δύναμης κόστισε τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους, ενώ δεκάδες χιλιάδες άλλοι γνώρισαν φριχτό θάνατο αργότερα από τις συνέπειες της ραδιενέργειας.

Συνεχίζεται