ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΦΡΟΥΔΩΝ ΕΛΠΙΔΩΝ

Δεν υπάρχει κανένα μέλλον για τον τόπο και το λαό, όσο οι καπιταλιστές κρατάνε τα κλειδιά της οικονομίας, όσο αυτοί αποφασίζουν:

Τι θα παράγουμε και πώς,

Πόσο θα δουλεύει και τι μισθό θα παίρνει ο εργάτης,

Αν πρέπει και πόσα σχολεία θα έχει η χώρα,

Πόσα νοσοκομεία θα έχουμε και τι φάρμακα θα φτιάχνουμε,

Πότε θα παντρευόμαστε, και αν θα κάνουμε παιδιά,

Πότε θα βγαίνουμε στη σύνταξη και πόση πρέπει να είναι αυτή,

Τι θα τρώμε,

Τι ποιότητας νερό θα πίνουμε,

Τι ρούχα θα φοράμε και πώς θα ζούμε.

Αν όλα αυτά που οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι τα ονομάζουν «κόστος», τα καθορίζει μια χούφτα μεγάλων αφεντικών, όπως τόσα χρόνια τα καθορίζει, άραγε τι απομένει σε μια κυβέρνηση να κάνει, εκτός από το να τα ευλογεί μέσα στο «ναό της Δημοκρατίας», τη Βουλή, ψηφίζοντας νόμους και διατάγματα;

Τίποτα περισσότερο από τη «διαχείριση» φρούδων ελπίδων, αυταπατών και χαμένων προσδοκιών.