ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΝΙΚΗΣΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΖΕ ΑΝΙΚΗΤΟ

Από τα πιο τρυφερά του χρόνια, έζησε κι ο πιτσιρικάς τη φρίκη της Μακρονήσου

Οι καταπατητές της Μακρονήσου συνεχίζουν το έργο της βεβήλωσης του χώρου.

Η Μακρόνησος στο μεσουράνημά της, ένα χρόνο μετά το αιματοκύλισμα των κρατουμένων σκαπανέων του Α' Τάγματος

Ο μεγάλος τους στόχος είναι η αλλαγή που Προεδρικού Διατάγματος που ορίζει τις χρήσεις γης, ώστε να απελευθερωθούν οι σχεδιαζόμενες επενδύσεις αιολικής ενέργειας στο μαρτυρικό νησί.

Σκίτσο για τη Μακρόνησο.(Ο ΡΙΖΟΣ της Δευτέρας αρ. 51 6/10/1947)

Η τελευταία πράξη βεβήλωσης του ιστορικού τόπου, είναι η μετατροπή των σωζόμενων ιστορικών κτιρίων σε στάβλους, τα «παλικάρια» είχαν το θράσος να μπουν στο κτίριο που στεγαζόταν το διοικητήριο του στρατοπέδου και να το μετατρέψουν σε σπίτι τους.

Οι κακουχίες απίστευτες, μα τα κεφάλια στέκουν ψηλά για να συμβολίζουν τις αδούλωτες ψυχές των ζωντανών σκελετών και να θυμίζουν στους δήμιους ότι τίποτα δεν είναι ικανό να τους γονατίσει...

Υπάρχει σχέδιο αλλαγής της χρήσης γης για την παράδοση του νησιού στα επιχειρηματικά συμφέροντα.

«ΣΚΑΠΑΝΕΥΣ Γ' ΤΑΓΜΑ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ». Εντυπο που έβγαζε η διοίκηση του στρατοπέδου

Θέλουν να μην υπάρχει ούτε ίχνος από την ιστορία του νησιού, θέλουν να εξαφανιστεί κάθε κτίριο, κάθε σημάδι των εξόριστων αγωνιστών που σήκωσαν το ανάστημά τους στο τέρας του ιμπεριαλισμού και βγήκαν ιδεολογικά νικητές, νίκησαν αυτό που φάνταζε ανίκητο.

Οι Γ. Μπαϊρακτάρης και Α. Βασιλόπουλος επιθεωρούν τη φάλαγγα των κρατουμένων. Ανάμεσά τους και 10χρονα παιδιά

Αν νομίζουν ότι θα τα καταφέρουν είναι γελασμένοι. Λογαριάζουν χωρίς τους χιλιάδες που είναι ορκισμένοι να αγωνιστούν για την υπεράσπιση της αλήθειας, της αξιοπρέπειας, του πανανθρώπινου συμβόλου αντίστασης.