Ρε μάγκες, ξέρετε τι είναι τα stage;

Όλοι αυτοί οι επώνυμοι κι ανώνυμοι που σκίζουν τα ρούχα τους εναντίων των εργαζόμενων στα προγράμματα «stage» γνωρίζουν περί τίνος πρόκριτε;

Γνωρίζουν ότι τα «stage» αποτελούν μέρος των γενικότερων κατευθύνσεων και σχεδιασμών που συναποφασίζουν οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ.

Γνωρίζουν ότι τα «stage» εμφανίστηκαν ως «προγράμματα κατάρτισης και απόκτησης επαγγελματικής κατάρτισης ανέργων» που θα χρησίμευαν ως δήθεν εργαλεία αντιμετώπισης της ανεργίας; Η πραγματικότητα είναι ότι εξαρχής αποτέλεσαν μια από τις διάφορες μορφές εργασιακής και πολιτικής ομηρίας που «αξιοποιούνται» πολλαπλώς από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Γνωρίζουν ότι μέσω αυτών εξασφαλίζουν πάμφθηνο εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα, το οποίο εκτελεί τις ίδιες εργασίες που ασκούν οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι και εργαζόμενοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα;

Γνωρίζουν ότι οι εργαζόμενοι με «stage» αμείβονται σήμερα με 500 ευρώ το μήνα, περίπου; Δεν ασφαλίζονται για σύνταξη, ενώ η ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη «δε φτάνει ούτε για ασπιρίνες».

Γνωρίζουν ότι η αντιμετώπισή τους ως δήθεν μαθητευόμενοι από τις κυβερνήσεις των αφεντικών μας, τους στερεί επίσης μια σειρά δικαιώματα; Δε δικαιούνται επιδόματα αδείας, οικογενειακό, τέκνων, αναρρωτικής άδειας (αν αρρωστήσουν η μηνιαία αμοιβή τους μειώνεται και άλλο), δεν πληρώνονται τις αργίες.

Γνωρίζουν ότι τα «stage», οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, οι συμβάσεις έργου χρησιμοποιούνται ως μηχανισμοί ανακύκλωσης και συγκάλυψης της ανεργίας ;(αξίζει να σημειωθεί η υποκρισία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Όταν πρόκειται για τα δικαιώματα όσων απασχολούνται με «stage», τους θεωρούν μαθητευόμενους. Όταν, όμως, μετράνε την ανεργία, τους θεωρούν εργαζόμενους).

Σήμερα, όπως και στο παρελθόν, τα «παπαγαλάκια» συκοφαντούν τους εργαζόμενους με «stage» ως «πράσινα» ή «μπλε» ρουσφέτια (εξαρτάται ποιο από τα δύο κόμματα είναι στην κυβέρνηση και ποιο στην αξιωματική αντιπολίτευση). Ας μην τους κάνουμε την χάρη να αναπαράγουμε την αθλιότητα τους.

Με την αρλουμπολογία των δυο ταχυτήτων, προσπαθούν να διαιρέσουν τους εργαζόμενους και να αποδυναμώσουν τον αγώνα τους. Αυτό γίνεται κάθε φορά που συμβασιούχοι κάθε μορφής διεκδικούν το δικαίωμά τους στη δουλειά. Η πραγματικότητα είναι ότι οι εργαζόμενοι που δουλεύουν μέσω αυτών των προγραμμάτων εξαναγκάζονται να δεχθούν τους άθλιους εργασιακούς όρους ύστερα από αρκετά χρόνια εργασιακής περιπλάνησης και ανεργίας.

Εγώ είμαι μαζί τους, όποιος επιλέγει την προπαγάνδα της εξουσίας των μεγάλων αφεντικών, ας τα βγάλει πέρα με την συνείδηση του.