Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΑΛΛΑ ΟΤΙ ΘΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΣΥΝΤΑΞΗ…

Νιώθω την ανάγκη να πιάσω ένα, ένα όλα τα νέα παιδιά να τα κοιτάξω στα μάτια και να τα ρωτήσω :

Τι νόημα έχει να περάσουμε από τη ζωή χωρίς να προσφέρουμε στο σύνολο ότι μικρό η μεγάλο μπορεί ο καθένας μας; Δεν δέχομαι ότι η πλειοψηφία των παιδιών μας πιστεύουν ότι ερχόμαστε στον κόσμο αυτό, μόνο για την προσωπική μας ευδαιμονία, για να φάμε να πιούμε και να κοπρίσουμε τη Γη.

Στους νέους και στις νέες της χώρας μας, υποσχέθηκε ο κ. Παπανδρέου ότι θα τους κάνει περήφανους για τη χώρα τους. Και όλοι μας ξέρουμε ότι η υπόσχεση του πρωθυπουργού, είναι εγγύηση. Ποιός δεν βλέπει τα λεφτά που υπάρχουνε; Ποιός δεν βλέπει την τεράστια ανύψωση της παγκόσμιας φήμης της χώρας, την «σοσιαλιστική» απελευθέρωση του Έλληνα, που συντελέστηκε με γοργά και αποφασιστικά βήματα από την 4η Οκτωβρίου μέχρι σήμερα; Ποιός δεν βλέπει το χαμόγελο αισιοδοξίας του τοκογλύφου, του τραπεζίτη, του επενδυτή, του πορνομοντέλου. Ποιος δεν βλέπει το νέο λαμπρό μέλλον του υπαλλήλου, του μαγαζάτορα, του εφοριακού, του στρατιωτικού, του περιπτερά, του άνεργου, της νοικοκυράς; Ποιός δεν βλέπει τους φίλους μας τους Τούρκους που μας επισκέπτονται με αεροπλάνα με βαπόρια, τώρα και με υποβρύχια;

Όλα αυτά και άλλα πολλά και εξοργιστικά θα σας βοηθήσουν να «σκάψετε» μέσα σας και να βγάλετε στην επιφάνια το φως που κρύβετε στα βάθη της ύπαρξης σας. Κάνετε όπλο σας αυτό το ανέσπερο φως και πολεμήστε την ατομικότητα σας γιατί να ξέρετε ότι: δεν υπάρχει αγριότερος τύραννος και τρομερότερος δεσμώτης από το εγώ του ανθρώπου… ελευθερωθείτε από το εγώ και τεθείτε στην υπηρεσία στου συνόλου. Αγωνιστείτε όχι μόνο για την δική σας ευδαιμονία αλλά για την ευδαιμονία όλων.

Ας βοηθήσουμε τα παιδιά μας, ας τους δώσουμε το ερέθισμα να μελετήσουν προσεκτικά την κατάσταση, ίσως θυμηθούν τί τους δείχνει η τηλεόραση τόσα χρόνια. Ίσως αντί να τα βάζουν γενικώς με τους πολιτικούς και με τον κοινοβουλευτισμό, να απαιτήσουν σωστή τηλεόραση και όχι καθηγητές και κριτές που βάλθηκαν να τους κάνουν όλους τραγουδιστές, χορευτές, μοντέλα και πορνοστάρ. Και να σκεφτούν: μήπως η τηλεόραση και το μάρκετινγκ έχουν ευθύνη κι αυτά μαζί με τα αστικά κόμματα;

Γιατί τα τηλεοπτικά κανάλια που ανήκουν σε αυτούς που μας πίνουν το αίμα είναι αυτά που έκαναν ότι μπορούσαν για να περάσει το μνημόνιο στις συνειδήσεις ως ιστορική ανάγκη που προκύπτει από την ατομική κακοδιαχείριση. Αυτά τα κολοκάναλα είναι που παρουσιάζουν «ουδέτερα» το πόσοι δεν μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τους στις τράπεζες κι ακριβώς δίπλα γράφουν ότι αυτοί που χρωστάνε είναι και άξιοι της μοίρας τους αφού μάθανε να ζουν πλούσια με δανεικά.

Εσύ νέε και νέα ξέρεις ότι τα χρέη της οικογένειας σου δεν είναι το αποτέλεσμα μιας πλούσιας ζωής. Αλλά μια προσπάθεια των γονιών σου για να έχουν ένα σπίτι, να σε σπουδάσουν, σε αρκετές περιπτώσεις ακόμα και να εξασφαλίσουν τα καθημερινά τρόφιμα.

Αυτήν την προσβολή που δέχεται η εργατική οικογένεια πρέπει να πάρει την απάντηση της. Όπως και η άγρια σφαγή στις συντάξεις, που πλέον μετατρέπονται σε προνοιακό επίδομα ελεημοσύνης. Αντεπίθεση τώρα γιατί σε λίγο θα λέμε ότι η δυστυχία των ανθρώπων δεν είναι ότι πεθαίνουν αλλά ότι βγαίνουν σε σύνταξη…