ΜΕ ΕΝΑ ΑΡΛΕΚΙΝ ΞΕΧΝΙΕΣΑΙ

Αρχίζω να υποψιάζομαι ότι ανήκω πλέον στην αστική τάξη και δεν το έχω καταλάβει. Το λέω αυτό γιατί μόλις γύρισα από της διακοπές μου. Ναι καλά διαβάσατε κατάφερα να πάω διακοπές, ολιγοήμερες βέβαια και σεμνές και σουπερ ταπεινές… αλλά πήγα. Με όσους περισσότερους συνομιλώ τόσο προνομιούχος αισθάνομαι μια και στις 10 οικογένειες είναι ζήτημα αν έχουν πάει διακοπές οι 2.

Το θέμα μου όμως είναι άλλο. Κατά τη διάρκεια των διακοπών μου παρατήρησα ότι πολλοί άνθρωποι (περισσότερο οι γυναίκες) συνηθίζουν να διαβάζουν βιβλία, στις παραλίες, στα καταστρώματα των καραβιών, στα δροσερά μπαλκόνια των ξενοδοχείων τα απογεύματα κτλ. Θετικό θα μου πείτε; Από μια άποψη ναι. Όμως από μια λίγο αδιάκριτη (οφείλω να ομολογήσω) οπτική έρευνα που έκανα για το είδος των βιβλίων που διαβάζονται (κυρίως από γυναίκες) προέκυψε ότι τα περισσότερα ήταν στυλ «άρλεκιν».


Ποτέ δεν έτρεφα ιδιαίτερη συμπάθεια για το συγκεκριμένο είδος βιβλίων. Νομίζω πως στην πραγματικότητα προσπαθούν να κολακεύσουν τις αναγνώστριες. Επιδιώκουν να τις κάνουν να νιώσουν ταυτισμένες με τις ηρωίδες τους, ώστε να αυξήσουν τις πωλήσεις των βιβλίων τους. Οι άξονες γύρω από τους οποίους κινούνται είναι αυστηρά προκαθορισμένοι: έρωτας, γάμος, πλήξη, ζήλια, απιστία, εκδίκηση. Οι αναγνώστριες κατά την ταύτιση με την εκάστοτε ηρωίδα συμπάσχουν μαζί της και ενθουσιάζονται κάθε φορά που αυτή κερδίζει μια μάχη εναντίον ενός ανάξιου άντρα. Συνήθως είναι καταπιεσμένες μικροαστές που προσπαθούν ν’ αποδράσουν από τον γάμο τους (που κάποτε ήταν στόχος, το όραμα τους) είτε μέσω του διαζυγίου είτε δημιουργώντας μια εξωσυζυγική σχέση.

Ηρωίδα στον «κόσμο» των «άρλεκιν» είναι η γυναίκα επιχειρηματίας, η γυναίκα του επιχειρηματία που βαρέθηκε και τον «κερατώνει», η κοσμική γυναίκα. Ούτε λόγος γίνεται για την γυναίκα εργάτρια, για τη γυναίκα αγωνίστρια που πάει κόντρα στο ρεύμα. Τέτοιες ηρωίδες δεν μπαίνουν στις σελίδες των «άρλεκιν», αυτές τις περιπτώσεις τις περιφρονούν οι συγγραφείς τέτοιων βιβλίων, αλλά και τις φοβούνται. Ο στόχος τους είναι η «καλλιέργεια» επιφυλακτικότητας και δυσπιστίας απέναντι στους άντρες. Επιχειρούν να τους απομυθοποιήσουν και στη συνέχεια να τους γελοιοποιήσουν. Ο πληγωμένος εγωισμός, η πίκρα της εγκατάλειψης, το άγχος της απόρριψης αλλά και το συναισθηματικό κενό, οδηγούν τις ηρωίδες τους στην εκδίκηση.


Και μην νομίζετε ότι «άρλεκιν» είναι μόνο τα ομώνυμα βιβλιαράκια με τα μικροσκοπικά γράμματα που πουλιούνται στα περίπτερα. Το μπεστ σέλερ που έγινε και τηλεοπτικό σίριαλ, «Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα» της Μάιρας Παπαθανασοπούλου, για παράδειγμα… μια χαρά «άρλεκιν» είναι.