Η ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ
Ρίγη σκόρπισαν στα χρηματιστήρια οι φόβοι της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ ότι η οικονομική ανάκαμψη κινδυνεύει, αλλά και οι δυσοίωνες προβλέψεις ότι ευρωπαϊκές οικονομίες όπως η βρετανική ασθμαίνουν. Η ανησυχία για τους φουκαράδες τους καπιταλιστές και τα γιουσουφάκια τους, πηγάζει από το γεγονός ότι στις ΗΠΑ οι καταναλωτικές δαπάνες έχουν μειωθεί και η βιομηχανική παραγωγή φρενάρει, ενώ η ανεργία διαμορφώνεται στο 9,5%!
Εκεί όμως που κλαίνε μάνες και μανούλες στον «παράδεισο» των ΗΠΑ είναι η αγορά κατοικιών... Τον περασμένο μήνα οι κατασχέσεις κατοικιών αυξήθηκαν ξανά. Σύμφωνα με την εξειδικευμένη υπηρεσία RealtyTrac, οι τράπεζες κατέσχεσαν άλλες 93.000 κατοικίες τον Ιούλιο. Το νούμερο αυτό αντιπροσωπεύει μια αύξηση 9% έναντι των κατασχέσεων Ιουνίου και βρίσκεται πολύ κοντά στα επίπεδα ρεκόρ του Μαΐου. Σύμφωνα με την Realtytrac, φέτος κατευθυνόμαστε ολοταχώς προς το 1 εκατομμύριο κατασχέσεις κατοικιών. Και ο αντίκτυπος αυτών των κατασχέσεων πλήττει και τους ιδιοκτήτες ακινήτων που δεν απειλούνται με κατασχέσεις, πιέζοντας την τιμή των κατοικιών τους. 
Τελικά, δεν τους τα πήραν τα σπίτια οι κομμουνιστές. Για δεκαετίες ο μέσος Αμερικανός έχει εκπαιδευτεί να φοβάται τους κομμουνιστές, που σύμφωνα με τη σχετική προπαγάνδα δε θα τους έπαιρναν μόνο τις περιουσίες αλλά και την περίφημη ελευθερία τους να πεθαίνουν από την πείνα, αλλά ελεύθεροι. Έχασαν ότι είχαν και δεν είχαν ακριβώς γιατί έκαναν όνειρό τους το όνειρο που τους φύτεψαν οι καπιταλιστές. Αυτό που ψυχορραγεί στις ΗΠΑ δεν είναι κανένα όνειρο. Αυτό ποτέ δεν υπήρχε. Ήταν ένα προπαγανδιστικό χαρτί που παίχτηκε όσο ήταν αναγκαίο. Για χρόνια και χρόνια οι ΗΠΑ είναι μια χώρα με βαθύτατες ταξικές αντιθέσεις όπου η δυστυχία των πολλών ήταν και παραμένει η ευτυχία των λίγων. Στον καιρό της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης οι αντιθέσεις αυτές οξύνθηκαν στο έπακρο και ίσως ακόμα δεν έχουν φανεί τα χειρότερα.
Το σίγουρο είναι πως η εικόνα της αγοράς εργασίας των ΗΠΑ είναι πολύ χειρότερη από ότι μας λένε. Αυτό το επίσημο ποσοστό ανεργίας του 9.5% μου φαίνετε λίγο «μαγειρεμένο». Δικοί μου άνθρωποι που ζουν και εργάζονται μόνιμα στις ΗΠΑ, έψαξαν ύστερα από δική μου παράκληση και βρήκαν τα εξής στοιχεία:
1) Μόλις το 61% του ενήλικου πληθυσμού των ΗΠΑ, ηλικίας από 20 ετών και πάνω, έχει σήμερα δουλειά. Πρόκειται για το χαμηλότερο επίπεδο απασχόλησης από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Τότε όμως πολλές γυναίκες παρέμεναν ακόμα στο σπίτι από επιλογή.
2) Μεταξύ των ανδρών σήμερα το ποσοστό απασχόλησης είναι 66.9%. Στη δεκαετία του 1950, το ποσοστό απασχόλησης των ενηλίκων ανδρών ήταν 85%.
3) Μόλις το 59% των ανδρών άνω των 20 ετών έχουν σήμερα μια θέση πλήρους απασχόλησης.
1) Μόλις το 61% του ενήλικου πληθυσμού των ΗΠΑ, ηλικίας από 20 ετών και πάνω, έχει σήμερα δουλειά. Πρόκειται για το χαμηλότερο επίπεδο απασχόλησης από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Τότε όμως πολλές γυναίκες παρέμεναν ακόμα στο σπίτι από επιλογή.
2) Μεταξύ των ανδρών σήμερα το ποσοστό απασχόλησης είναι 66.9%. Στη δεκαετία του 1950, το ποσοστό απασχόλησης των ενηλίκων ανδρών ήταν 85%.
3) Μόλις το 59% των ανδρών άνω των 20 ετών έχουν σήμερα μια θέση πλήρους απασχόλησης.
Εκεί όμως που κλαίνε μάνες και μανούλες στον «παράδεισο» των ΗΠΑ είναι η αγορά κατοικιών... Τον περασμένο μήνα οι κατασχέσεις κατοικιών αυξήθηκαν ξανά. Σύμφωνα με την εξειδικευμένη υπηρεσία RealtyTrac, οι τράπεζες κατέσχεσαν άλλες 93.000 κατοικίες τον Ιούλιο. Το νούμερο αυτό αντιπροσωπεύει μια αύξηση 9% έναντι των κατασχέσεων Ιουνίου και βρίσκεται πολύ κοντά στα επίπεδα ρεκόρ του Μαΐου. Σύμφωνα με την Realtytrac, φέτος κατευθυνόμαστε ολοταχώς προς το 1 εκατομμύριο κατασχέσεις κατοικιών. Και ο αντίκτυπος αυτών των κατασχέσεων πλήττει και τους ιδιοκτήτες ακινήτων που δεν απειλούνται με κατασχέσεις, πιέζοντας την τιμή των κατοικιών τους.
Τελικά, δεν τους τα πήραν τα σπίτια οι κομμουνιστές. Για δεκαετίες ο μέσος Αμερικανός έχει εκπαιδευτεί να φοβάται τους κομμουνιστές, που σύμφωνα με τη σχετική προπαγάνδα δε θα τους έπαιρναν μόνο τις περιουσίες αλλά και την περίφημη ελευθερία τους να πεθαίνουν από την πείνα, αλλά ελεύθεροι. Έχασαν ότι είχαν και δεν είχαν ακριβώς γιατί έκαναν όνειρό τους το όνειρο που τους φύτεψαν οι καπιταλιστές. Αυτό που ψυχορραγεί στις ΗΠΑ δεν είναι κανένα όνειρο. Αυτό ποτέ δεν υπήρχε. Ήταν ένα προπαγανδιστικό χαρτί που παίχτηκε όσο ήταν αναγκαίο. Για χρόνια και χρόνια οι ΗΠΑ είναι μια χώρα με βαθύτατες ταξικές αντιθέσεις όπου η δυστυχία των πολλών ήταν και παραμένει η ευτυχία των λίγων. Στον καιρό της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης οι αντιθέσεις αυτές οξύνθηκαν στο έπακρο και ίσως ακόμα δεν έχουν φανεί τα χειρότερα.
Τους έχουν «ζώσει τα φίδια» και αυτό το βλέπεις εκεί που αποδεικνύουν οι ίδιοι οι καπιταλιστές ότι η κρίση είναι εδώ, καλπάζει, βαθαίνει, η κάθε ανάκαμψη είναι πρόσκαιρη και αναιμική. Διαβάστε εδώ ένα άρθρο του Laurence Kotlikoff / Bloomberg, καθηγητή Οικονομικών του Boston University, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ διαπιστώνει ότι το ΔNT θεωρεί τις HΠA χώρα υπό πτώχευση! Τέτοιες διαπιστώσεις ευνοούν τις ιδέες της ανατροπής. Γι' αυτό και καλύπτονται με άλλες αναλύσεις περί της «δημοσιονομικής» κρίσης που με άλλη διαχείριση θα κάνει τα πράγματα καλύτερα. Όμως, τα στοιχεία είναι συντριπτικά. Όπως κι αν τα διαβάσεις σου λένε ότι κάθε διαχείριση θα καταλήξει στο ίδιο: Σε βάθεμα της κρίσης. Γιατί δεν είναι «δημοσιονομική», αλλά δομική του συστήματος. Είναι καπιταλιστική κρίση.
Να γιατί έχει χαρακτήρα επείγοντος η έκκληση του ΚΚΕ για τη λαϊκή αντεπίθεση, όχι απλά για άμυνα, αλλά για μια οικονομία έξω από τα στενά και εν τέλει πεπερασμένα όρια του καπιταλισμού.
Να γιατί έχει χαρακτήρα επείγοντος η έκκληση του ΚΚΕ για τη λαϊκή αντεπίθεση, όχι απλά για άμυνα, αλλά για μια οικονομία έξω από τα στενά και εν τέλει πεπερασμένα όρια του καπιταλισμού.
Σχόλια