ΘΥΜΑΣΤΕ ΤΟ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΤΟΥ 2008;

Θυμάστε το Δεκέμβρη του 2008; Τότε που οι κουκουλοφόροι ανενόχλητοι έκαιγαν την Αθήνα επί τρεις μέρες;



Εξέγερση της νεολαίας την χαρακτήρισαν αυτή την καραμπινάτη προβοκάτσια οι μηχανισμοί της αστικής τάξης, οι συριζαίοι, οι «αριστεριστές», οι ποικίλοι ανένταχτοι διανοούμενοι και φυσικά οι επαγγελματίες αντιΚΚΕδες !!!


Οι ύμνοι και τα παραληρήματα της «αριστεράς πολυτελείας» ήταν τέτοιοι που κατέγραφαν τα «Δεκεμβριανά» σαν τη μεγαλύτερη «εξέγερση» της νεώτερης ελληνικής ιστορίας.


Πρώτη φορά στην ιστορία η Αθήνα είχε καταληφθεί, ανενόχλητη, στους «εξεγερμένους» επί μέρες και το μόνο που απέμενε σαν κατακάθι ήταν στάχτες και αποκαΐδια. Ούτε μια ιδέα, ούτε μια πολιτική συγκρότηση, ούτε μια αγωνιστική μαγιά, ούτε μια αγωνιστική κληρονομιά, ούτε μια οργάνωση ζωής. Μόνο στάχτες και φωτιές…


Πού βρίσκονται αλήθεια όλοι αυτοί οι υμνητές, οι καθοδηγητές και οι «εξεγερμένοι» κατά του καθεστώτος; Κανένας δεν τους πείραξε, κανένας στρατός δεν τους τσάκισε, κανένας δεν φυλακίστηκε από το καθεστώς για την «εξέγερση», αντίθετα πήραν εύσημα και ύμνους, Που βρίσκονται;

Χιλιάδες και χιλιάδες, διαδήλωσαν προχτές το βράδυ σε 59 πόλεις τη δική τους απόφαση για έναν άλλο δρόμο, για να πληρώσουν την κρίση οι καπιταλιστές, για μια οικονομία λαϊκή.


Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ συγκρούονται μετωπικά με το καθεστώς των αστών, μαζικά και ρωμαλέα.


Αυτοί που βρίσκονται;


Στην άλλη όχθη…

Και απόντες και κατήγοροι και συκοφάντες των ταξικών συνδικάτων και κάθε αυθεντικής λαϊκής έκρηξης.


Κάθε αυθεντική λαϊκή κινητοποίηση για όλους αυτούς είναι «ζημία εις βάρος του κοινωνικού συνόλου», «παράνομες πράξεις του ΠΑΜΕ» κλπ…


Τα σημερινά γεγονότα αποκαλύπτουν στο ακέραιο και τελεσίδικα το τι ήταν τα «δεκεμβριανά» και ποιος ο ρόλος όλων των καθοδηγητών και υμνητών κείνων των γεγονότων.

Προχτές το βράδυ σε 59 πόλεις της πατρίδας μας χιλιάδες εργάτες, μικροί έμποροι, βιοτέχνες, φτωχοί αγρότες, γυναίκες, νέοι και νέες από τα λαϊκά στρώματα διαδήλωσαν δυναμικά στα κοινά συλλαλητήρια σε ολόκληρη τη χώρα, για να μην περάσουν οι αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, στον ΦΠΑ, στο πετρέλαιο θέρμανσης.


Πουθενά στον αστικό Τύπο δεν τους είδαν.


Και πώς να τους δουν αφού οι διαδηλωτές δεν αρκούνται στην έκφραση διαφωνίας αλλά προβάλλουν συγκεκριμένο δρόμο διεξόδου ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους.


Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε ένα κίνημα που χαϊδεύεται από το σύστημα κι ένα κίνημα που είναι επικίνδυνο για το σύστημα.