Η ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ
Δυστυχώς παρατηρείτε συχνά στα μικρά παιδιά, όταν διαβάζουν ένα κείμενο να το «καταβροχθίζουν», παραβλέποντας τα σημεία στίξεις, χωρίς να τηρούν τις παύσεις, χωρίς κανένα λογικό τόνο στη φωνή τους, λες και βάλθηκαν να τρέχουν για κάπου με κλειστά τα μάτια.
Το διάβασμα χωρίς εκφραστικότητα είναι η καλύτερη απόδειξη ότι αυτός που διαβάζει μένει κουφός στις σκέψεις και τα αισθήματα που προσπαθεί να μεταδώσει ο συγγραφέας. Η πραγματική γοητεία της λογοτεχνικής έκφρασης του είναι άγνωστη στους νεαρούς αναγνώστες και μάλλον αυτή είναι η αιτία που αρκετά παιδιά δεν αγαπούν το διάβασμα.
Το παιδί μαθαίνει να διαβάζει εκφραστικά πριν ακόμα αρχίσει να διαβάζει!!! Η εξοικείωση με την παραστατική ανάγνωση συντελείται κι όταν ακόμα ο μπαμπάς, η μαμά, η ο δάσκαλος διορθώνει τις λέξεις η τις φράσεις του, η ακόμα καλύτερα όταν του λέτε ένα παραμύθι και ύστερα το βάζετε να το επαναλάβει.
Σχόλια
Αυτά που λες για τα κείμενα στα βιβλία της γλώσσας του δημοτικού σχολίου είναι ενδεικτικά για την εικόνα που έχει το εκπαιδευτικό μας σύστημα, σχετικά με την τέχνης της λογοτεχνίας και την σημασία που έχει για τις νέες προσωπικότητες που διαμορφώνονται στο δημοτικό σχολείο.
Εμείς όμως δεν πρέπει να μένουμε με σταυρωμένα χέρια. Είναι πολύ χρήσιμη η «οικογενειακή ανάγνωση», η δημιουργία της πεποίθησης ότι το διάβασμα είναι μια απόλαυση για ολόκληρη την οικογένεια, θα ξυπνήσει στο παιδί την επιθυμία να μάθει να διαβάζει πιο ζωντανά, πιο παραστατικά, πιο καλά.
Ας έχουμε στο μυαλό μας ότι «Διαβάζει καλά εκείνος που διαβάζει πολύ»