ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΡΩΕΙ, ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΩΖΕΙ



Ήταν σαν σήμερα, 9 Μαΐου 2009 όταν πέθανε ο καλλιτέχνης του Θεάτρου Σκιών Ευγένιος Σπαθάρης. 

Εμείς ακόμα εδώ Ευγένιε, εκείνο που μας τρώει, εκείνο που μας σώζει να είναι που ονειρευόμαστε σαν τον Καραγκιόζη.



Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Εικόνα
"Σε όλα τα προβλήματα που υπήρξαν στην ιστορία μας, η λύση ήρθε από την αντίδραση του λαού. Αυτό που τον εμποδίζει είναι η αδυναμία του να αποδεχτεί αυτά που του έχουν επιβάλλει. Τελεί υπό το κράτος της άγνοιας, του φόβου και της έκπληξης". Χάρρυ Κλυνν
Διαβάστε περισσότερα

Η ΛΑΧΤΑΡΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ

Εικόνα
  Όταν, που λες, είσαι για εκτέλεση, έχεις κάθε μέρα επισκεπτήριο. Ε, ήρθε η κακομοίρα η μάνα μου την πρώτη μέρα να με δει. Για να πάω στρατοδικείο, μου είχαν φέρει ένα κουστούμι του αδελφού μου, γιατί εγώ δεν είχα καλά ρούχα. Αφού είδα τη μάνα μου, την αγκάλιασα, της λέω, κοίτα να δεις, αύριο που θα 'ρθεις, να μου φέρεις τα παλιά μου ρούχα να φορέσω, γιατί, ε, αφού μεθαύριο θα μας σκοτώσουν, να μην πάει τζάμπα και το κουστούμι. Μπαμ η μάνα μου, κάτω, ξερή.   Χρόνης Μίσσιος – Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς
Διαβάστε περισσότερα

ΦΑΣΙΣΜΟΣ: ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Εικόνα
  «Επιφανειακά, η θεωρία και η πράξη του φασισμού ίσως φαίνεται ότι προσομοιάζουν κατά πολύ στον περίφημο ορισμό του Γκίμπον για τη θεωρία και πρακτική της μεσαιωνικής Καθολικής Εκκλησίας: "η υπεράσπιση της ανοησίας μέσω της βίας". Ωστόσο, στην πραγματικότητα, όπως ήδη έχει δοθεί ευκαιρία να τονιστεί, υπάρχει μια εξαιρετικά ορθολογική μέθοδος στην ανοησία, αν μη τι άλλο στη βία. Πίσω από τους πομπώδες μεγαλομανείς, ναρκομανείς και παρακμάζοντες μποέμ, οι οποίοι συνιστούν τη βιτρίνα του φασισμού, οι επιχειρηματικές κεφαλές του χρηματιστικού κεφαλαίου που χρηματοδοτούν και κινούν τα νήματα είναι απολύτως ψύχραιμες, νηφάλιες και ευφυείς. Εδώ μας ενδιαφέρει το πραγματικό σύστημα του φασισμού και όχι η επίπλαστη ιδεολογία που έχει δημιουργηθεί για να εξαπατηθούν οι αφελείς. Το δεύτερο, η εμφανώς πλαστή ιδεολογία, είναι σημαντικό μόνο σε σχέση με το πρώτο, το πραγματικό λειτουργικό σύστημα για τη διατήρηση του καπιταλισμού σε συνθήκες ακραίας κρίσης και αποδυνάμωσης». Ράτζανι Πάλμε
Διαβάστε περισσότερα