Η ΑΙΤΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΛΑΘΟΣ

«Στους παρατηρητές αυτούς που κατορθώνουν να δουν έναν ολόκληρο Όλυμπο με θεούς και θεές εκεί που υπάρχει μόνο ένα περαστικό σύννεφο ή σ' εκείνους που όταν έχουν μπροστά στα μάτια τους τον Νεφεληγερέτη Δια τον αποκαλούν υδρατμό, δεν θα κουραστούμε ποτέ να υπενθυμίζουμε ότι δεν αρκεί να μιλάμε για περιστατικά, με τον διπολικό τους διαχωρισμό σε προηγούμενα και παρεπόμενα, όπως συνηθίζεται για λόγους οικονομίας της πνευματικής προσπάθειας, αλλά είναι αναγκαίο να λαμβάνουμε υπόψη μας ότι απαραιτήτως βρίσκεται ανάμεσα στα μεν και στα δε, τα αναφέρουμε εδώ εκτενώς και κατά σειρά, ο χρόνος, ο τόπος, το κίνητρο, τα μέσα, ο άνθρωπος, το γεγονός, ο τρόπος, κι αν δεν μετρηθούν και δεν ζυγιστούν όλα, μας περιμένει το μοιραίο λάθος στην πρώτη κρίση που θα βγάλουμε».

Ζοζέ Σαραμάγκου - Η Πέτρινη Σχεδία