ΟΙ ΜΠΑΜΠΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΨΕΥΤΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ

Όλα αυτά τα μέτρα εξαθλίωσης του λαού που στηρίζονται και ψηφίζονται από τα αστικά κόμματα σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο έχουν στόχο την ανάκαμψη αυξημένης καπιταλιστικής κερδοφορίας, σε περιβάλλον παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, άκρατου ανταγωνισμού των μονοπωλιακών ομίλων και σε συνθήκες ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Είναι μέτρα που θα παραμείνουν για πάντα όσο ο λαός που πληρώνει κάθε φορά το κόστος της ανάπτυξης και τα σπασμένα των καπιταλιστικών κρίσεων δεν σηκώνει ανάστημα, δεν διεκδικεί ένα άλλο δρόμο ανάπτυξης χωρίς καπιταλιστές, χωρίς εκμετάλλευση και εξάρτηση. Είναι μέτρα που δεν πρόκειται να αποσυρθούν με την οποιαδήποτε καπιταλιστική ανάπτυξη, γιατί ο στόχος των αιματηρών πλεονασμάτων είναι μόνιμος, σταθερός και σε βάθος δεκαετιών προκειμένου να εξυπηρετείται το χρέος που δημιούργησε η καπιταλιστική ανάπτυξη (ληστεία) τις τελευταίες δεκαετίες. Χρέος που αναλογικά είναι ένα μικρό μέρος από τον τεράστιο πλούτο που λήστεψαν "νόμιμα" και παράνομα οι καπιταλιστές και φυγάδευσαν είτε σε ξένες τράπεζες με μορφή καταθέσεων, είτε σε ξένες χώρες με μορφή επιχειρήσεων. Τα αντιλαϊκά μέτρα θα παραμείνουν και για το ότι αποτελούν προϋπόθεση για την αυξημένη κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων στην περίοδο της "πολυπόθητης" καπιταλιστικής ανάπτυξης αν και όταν επέλθει... Είναι μέτρα μόνιμης πτώχευσης του ελληνικού και των άλλων λαών.

Η επίκληση του "μπαμπούλα της πτώχευσης" δεν έχει κανένα ουσιαστικό περιεχόμενο για τον ήδη πτωχευμένο λαό. Ίδια κενού περιεχομένου είναι και η επίκληση του "μπαμπούλα της εξόδου από το ευρώ" αφού δεν ενδιαφέρει τον λαό αν θα μετράει την φτώχεια του με ευρώ ή με άλλο νόμισμα. Τα αστικά κόμματα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης κουνούν επιδεικτικά και με θράσος τους δύο “μπαμπούλες” για να εγκλωβίζουν τα λαϊκά στρώματα στη λογική αποδοχής των μέτρων και στην δήθεν αναγκαία συνέχιση της πολιτικής υπέρ των καπιταλιστών. Γνωρίζουν όμως πολύ καλά ότι με τα μέτρα που ψηφίζουν πτωχεύουν τον λαό και ας υποκρίνονται ότι ενδιαφέρονται να μην πτωχεύσει.

Για την πτώχευση του λαού δεν τους καίγεται καρφάκι. Όταν οι αστοί πολιτικοί μιλάνε για πτώχευση εννοούν την επίσημη κρατική πτώχευση. Αυτή την πτώχευση θέλουν να αποφύγουν, γιατί με αυτήν θα χαθεί η κρατική φερεγγυότητα και εγγυοδοσία, απαραίτητη για τους καπιταλιστές που δεν θα έχουν δυνατότητα να συναλλάσσονται με το εξωτερικό, αφού οι ξένες τράπεζες δεν θα αναγνωρίζουν τις συναλλαγματικές, επιταγές, μετοχές και ομόλογα που προέρχονται από ένα επίσημα πτωχευμένο κράτος που δεν πληρώνει τα χρέη του και τα οποία ουσιαστικά είναι χρέη που δημιούργησε το φαγοπότι των ντόπιων και ξένων καπιταλιστών στην περίοδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Για να γίνει πιο κατανοητή η αναγκαιότητα της κρατικής φερεγγυότητας για τους καπιταλιστές και γιατί τα αστικά κόμματα ενδιαφέρονται για την αποφυγή της κρατικής πτώχευσης πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ο άναρχος και κερδοσκοπικός καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής έχει οδηγήσει σε μεγάλη εξάρτηση από πρώτες ύλες, διότι η καθετοποίηση παραγωγής με αξιοποίηση των εγχώριων πρώτων υλών δεν έχει την κερδοφορία που επιδιώκουν πάντα οι καπιταλιστές. Αποτέλεσμα είναι να παρουσιάζουν κατά διαστήματα με παραπλανητικό τρόπο κάποια δήθεν αύξηση εξαγωγών, αποκρύπτοντας ότι η αύξηση εισαγωγών είναι μεγαλύτερη από την αύξηση εξαγωγών. Επί πλέον η κρατική πτώχευση στερεί από τα αστικά κόμματα την δυνατότητα νέου δανεισμού για τις ανάγκες παροχής νέων κρατικών επιχορηγήσεων και κινήτρων προς τους ντόπιους καπιταλιστές που πάντα “επιχειρούν” με τζάμπα κρατικό χρήμα και δανεικό χρήμα από τις τράπεζες. Το μικρό ποσοστό κεφαλαίου μέρος από παλαιότερα κέρδη (κλοπιμαία) που επενδύουν, το ξανατσεπώνουν πολύ σύντομα με τις φοροαπαλλαγές και το αισχρό καθεστώς αυξημένων αποσβέσεων που ισχύει σε όλες τις καπιταλιστικές οικονομίες

Επομένως όσο η οικονομία ελέγχεται από τα παράσιτα τους καπιταλιστές. Όσο ο λαός δεν αποφασίζει να πάρει την εξουσία και τα κλειδιά της οικονομίας θα συνεχίσει να συνδέει την τύχη του και το μέλλον των παιδιών του με μια χούφτα τυχοδιώκτες που ληστεύουν τον ιδρώτα του, που τον εκβιάζουν και του πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες κάθε φορά μέσω των αστών πολιτικών. Ένας αποφασισμένος λαός να αποτινάξει τα δεσμά της εκμετάλλευσης, έχει την δύναμη να διαγράψει ένα χρέος που δεν το δημιούργησε ο ίδιος και δεν το χρωστάει σε κανένα. Έχει την δύναμη, την γνώση, την ικανότητα και τις προϋποθέσεις για να οργανώσει την οικονομία με στόχο την κάλυψη των δικών του αναγκών.

Για την έξοδο από το ευρώ χρησιμοποιούν ως επιχείρημα ότι "κάποιοι θα κερδοσκοπήσουν σε βάρος του λαού". Αυτό όντως ισχύει. Όμως δεν ομολογούν όλη την αλήθεια για να μην εκθέσουν τους καπιταλιστές και τον καπιταλιστικό δρόμο παραγωγής που υπηρετούν όλοι τους οι αριστεροκεντροδέξιοι πολιτικάντηδες. Αποσιωπούν όλοι τους, αλλά κυρίως οι ψευτοεπαναστάτες της Λαε και της Ανταρσυα έχουν εγκληματική ευθύνη απέναντι στο λαό, γιατί του προτείνουν μια νέα αυταπάτη παραπλήσια με εκείνη του ενιαίου Σύριζα ότι δηλαδή με την έξοδο από το ευρώ αλλά με τους καπιταλιστές να συνεχίσουν να έχουν τα κλειδιά της οικονομίας, με αναγνωρισμένο το χρέος και όντας μέσα στη στρούγκα της Ε.Ε., τότε θα υπάρξει δήθεν διέξοδος !!! Αποσιωπούν συνειδητά οι ψευτοεπαναστάτες ότι οι διάφοροι καπιταλιστές θα βρουν ευκαιρία να εξαγοράσουν τα πάντα με ευρώ αντί πινακίου φακής μεταξύ των οποίων θα είναι και επιχειρήσεις με στόχο να τις κλείσουν για να πωλούν τα ξένα ομοειδή προϊόντα, διατηρώντας και αυξάνοντας έτσι την οικονομική εξάρτηση της πατρίδας μας. Αποσιωπούν συνειδητά οι ψευτοεπαναστάτες ότι όλοι οι σιδερένιοι, ιδρυτικοί κανόνες κανόνες της Ε.Ε. που προστατεύουν την κερδοσκοπική ασυδοσία των μονοπωλίων θα εξακολουθήσουν να διευκολύνουν την ληστεία του λαού από τους καπιταλιστές. Αποσιωπούν οι ψευτοεπαναστάτες ότι ο στρεβλός καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής με τις αθρόες εισαγωγές πρώτων υλών θα σημάνει ληστρική επιδρομή σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων, δεδομένου ότι οι καπιταλιστές θα αγοράζουν σε ευρώ (δηλ. ακριβότερα) τις πρώτες ύλες και θα μετακυλιούν το αυξημένο κόστος στην λαϊκή κατανάλωση, για να διατηρούν σταθερά τα κέρδη τους. Αποσιωπούν οι ψευτοεπαναστάτες ότι η εξυπηρέτηση του χρέους, που δεν θέλουν να διαγράψουν μονομερώς, θα γίνει πιο δυσβάσταχτη με ένταση των χαρατσιών, γιατί ενώ το κρατικό νόμισμα δεν θα είναι ευρώ, το χρέος θα συνεχίσει να είναι σε ευρώ.

Επομένως η έξοδος μόνο από το ευρώ, αλλά παραμένοντας στην Ε.Ε. και εφαρμόζοντας τους αντιλαϊκούς κανόνες της υπέρ των μονοπωλίων, αφήνοντας τα κλειδιά της οικονομίας στους καπιταλιστές και αποδεχόμενοι ένα χρέος που δημιούργησε η πολιτική στήριξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας, δεν είναι λύση για τις λαϊκές οικογένειες δεν αποτελεί διέξοδο από την σημερινή τραγική κατάσταση. Είναι διαιώνιση της εξάρτησης και ενδυνάμωση της ληστείας του λαού. Πραγματική, ρεαλιστική λύση είναι η Λαϊκή Εξουσία που θα αποδεσμεύσει την πατρίδα από λυκοσυμμαχίες,θα διαγράψει μονομερώς το χρέος και θα εφαρμόσει Λαϊκή Οικονομία με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό-λαϊκό έλεγχο.

Βαγγέλης Δανέζης