«Ζήσε το μύθο σου στην Ελλάδα»...


Αλλά πρόσεχε, γιατί πηγαίνοντας προς την Πάρο ή προς τη Σαντορίνη, μπορεί οι μετασκευές που έχουν κάνει οι εφοπλιστές στα «Σαμίνα» και στα «Sea Daimond» να τα έχουν μετατρέψει σε σκυλοπνίχτες.

Πρόσεχε, γιατί πηγαίνοντας προς τις ακρογιαλιές της Βόρειας Ελλάδας ή της Πελοποννήσου θα χρειαστεί να διαβείς το Μαλιακό (εκεί που έχουν σκοτωθεί 500 άνθρωποι από το 1990) ή να περάσεις μερικές από τις εκατοντάδες κακοτεχνίες (από τις συνολικά 6.500) που έχουν «κατασκευάσει» οι εργολάβοι στις εθνικές οδούς.

Πρόσεχε, γιατί πηγαίνοντας στα ξενοδοχεία των μεγαλοσχημόνων μπορεί να βρεθείς σε μπαγκαλόους που χάνουν παιδιά τη ζωή τους (όπως τα δυο παιδιά από την Αγγλία) ή σε απροστάτευτες πισίνες, από κείνες στις οποίες βουλιάζουν παιδιά κατά τις σχολικές εκδρομές.

Στη χώρα τού «είσαι ότι δηλώσεις», στη χώρα που αρκεί μια δήλωση επιτηδεύματος για να πουλάς «ράφτινγκ πάνω στο φτερό του καρχαρία», στη χώρα που η ανάγκη να αποδράσεις από το τσιμέντο της πόλης γίνεται εμπόρευμα που πουλιέται χωρίς κανέναν έλεγχο και καμία προστασία, στη χώρα που το υπουργείο Ανάπτυξης κάνει «μπαλάκι» την ευθύνη για το χαμό τόσων νέων ανθρώπων στο υπουργείο Τουρισμού, που το υπουργείο Τουρισμού πετάει το «μπαλάκι» στη ΓΓΑ και που εκείνη με τη σειρά της πετάει την ευθύνη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, πρόσεχε. Γιατί, τελικά «μύθος» μπορεί να μην υπάρχει. Αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι δεν υπάρχει και «δράκος»...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΦΑΣΙΣΜΟΣ: ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

ΑΤΟΜΙΚΟ ΡΟΛΟΙ