ΑΝ ΠΕΙΣ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΔΩ, ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.

Blogo-παιχνίδι:

Η ange-ta με κάλεσε να πω πως φαντάζομε τον κόσμο μετά από 50 χρόνια! Ασχολήθηκα κυρίως με την πολιτικοοικονομική κατάσταση γιατί πιστεύω ότι από αυτήν εξαρτώνται τα πάντα… ακόμα και αν θα υπάρχουν μετά από 50 χρόνια μέλισσες και πεταλούδες.

Πάμε…

2058 …

Ο πλανήτης γη έχει γεμίσει από αντιεξουσιαστές δημοσιογράφους που ακολουθούν το ναπολεόντειο γνωμικό: «Άσε τους άλλους να τα κάνουν όλα, εσύ μόνο επωφελήσου». Φιλισταίοι παντός καιρού, που τώρα χασμουριούνται σε βραδινές εκπομπές, μιλώντας ακόμα για τον Γαλλικό Μάη και τα οδοφράγματα, πουλώντας τα επαναστατικά τους παράσημα. Μετά το δεύτερο ουίσκι, θα τους έρχονται ενοχές, και με το δάκρυ κορόμηλο θα μονολογούν: «Έπρεπε, να γράψω ένα πολιτικό μυθιστόρημα, που θα τους τινάξει όλους στον αέρα... Αλλά πού χρόνος; Είναι και το εξοχικό, οι σπουδές των παιδιών στο εξωτερικό, η γκόμενα, και μέσα σε όλα αυτά, ξεπεράστηκε και ο Μαρξ, κι εσύ κακομοίρη μου κοίταξε να την κάνεις, γιατί τα χρόνια περνάνε και η ψάθα είναι κοντά...» Εγώ αν ζω μέχρι τότε θα προσεύχομαι: «Ο Θεός ναμας κόβει χρόνια και να τους τα χαρίζει, γιατί πρέπει να ζουν μαζί μας, για να νιώθουμε κάθε στιγμή από τι κινδυνεύουμε.»

Η κυβέρνηση της ενοποιημένης ΕΕ ανακοινώνει ότι θα συλλαμβάνονται και θα εκτελούνται επί τόπου όλοι οι χαραμοφάηδες μισθωτοί, τεμπέληδες υπάλληλοι, δημόσιοι και ιδιωτικοί, άχρηστοι επιστήμονες, χούφταλα συνταξιούχοι χωρίς τατουάζ, εργάτες χωρίς ίχνος επιχειρηματικότητας, ανίκανοι δημοσιογράφοι που δεν τα έχουν πάρει χοντρά ούτε από μία διαφήμιση, χαζοί αυτοαπασχολούμενοι και ψιλικατζήδες, συμβασιούχοι, stage και παντός είδους τεμπέληδες που ρίχνουν έξω την οικονομία της ΕΕ. Ισόβια φυλάκιση θα είναι η ποινή για τους άσχημους ανθρώπους, που αρνούνται να ομορφύνουν με πλαστικές εγχειρήσεις και αρκούνται σε φτηνά καλλυντικά για να κρύψουν τις ρυτίδες τους, κακοντυμένοι και κακόγουστοι παρά τα συνεχή δάνεια που παίρνουν. Επιβάλετε να απαλλαγούμε από αυτούς γιατί βρωμίζουν με την παρουσία τους, το αισθητικά υπέροχο διαφημιστοκρατούμενο περιβάλλον της ΕΕ.

Αφού η παγκόσμια αστική εξουσία δοκίμασε το μοντέλο του πολίτη - παίχτη στην εκάστοτε Σοφοκλέους, αποφάσισε να προχωρήσει, χωρίς δεύτερη σκέψη, στον πολίτη - άλογο. Έτσι όπως θα έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, η μετάλλαξη, στο μέλλον, του πολίτη σε άλογο, θα έλυνε στους τεχνικούς της αστικής εξουσίας πολλά προβλήματα. Βεβαίως, θα αφήσουν τον τίτλο του πολίτη, αλλά θα προσθέσουν δίπλα και το άλογο. Είναι μια ωμότητα αυτό, αλλά έχει επιτέλους το κέρδος μιας αλήθειας. Αυτή θα είναι και η κατάληξη του αστικού κράτους, που θα αντικατασταθεί από έναν όμιλο με χαρακτήρα ιπποδρόμου.

Ιδρύετε στην Ελλάδα ένα νέο κόμμα με την ονομασία «λάϊφ στάϊλ», προέκυψε από τον πυρήνα του «Παραπέντε», ενός πολιτικού οργανισμού που «γεννήθηκε» όταν διαλύθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο υπεύθυνος τύπου του νέου κόμματος μας υπενθυμίζει ότι υπάρχει απόλυτη ελευθερία του Τύπου. Γι’ αυτό άλλωστε οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Αφορμή για την ίδρυση του νέου κόμματος είναι μια σχετικά νέα μορφή ελευθερίας των δημοσιογράφων, που ελληνικά λέγεται λάϊφ στάϊλ, οι φτωχοί αποκτούν το ανθρώπινο δικαίωμα να πληροφορούνται με κάθε λεπτομέρεια, πως ζουν οι πλούσιοι.
Μαθαίνουν τι ακριβώς αγοράζουν οι πλούσιοι και πόσο κάνει. Και λένε «α μπα τόσα λεφτά που να τα βρω εγώ». Επίσης μαθαίνουν όλα τα ψυχολογικά προβλήματα των πλουσίων και γενικά τι τραβάνε στην Αράχοβα, τη Μύκονο, και τα άλλα εξωτικά μέρη, στα οποία ταλαιπωρούνται. Βλέπουν με τα μάτια τους στην τηλεόραση και στα περιοδικά, τα μαρτύρια που τραβάνε οι πλούσιοι. Και λένε «δεν είμαστε καλά – σιγά μη γίνω σαν κι αυτούς. Καλύτερα περνάω εγώ με 700 ευρώ μισθό». Ο συνταξιούχος μάλιστα των 420 ευρώ, σκέφτεται: «Που να τρέχεις να δουλεύεις για 700 ευρώ, καλύτερα 420 και να κάθεσαι». Όταν ρωτήθηκε τη σχέση έχουν όλα αυτά με τις αριστερής ρίζες του κόμματος, απάντησε: «η αριστερά αν θέλει να παίξει σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια πολιτική σκηνή, οφείλει να προσαρμόζεται στις ανάγκες της εποχής» ΟΛΕ!!!

Θα κλείσω με λίγα λόγια του Τζελαλουντίν Ρούμι. Ο Ρούμι γεννήθηκε στην Περσία το 1207 και στη ζωή του υπήρξε Σούφι, θεολόγος και ποιητής.

«Οι εραστές νομίζουν ότι ψάχνουνε το ταίρι τους /

αλλά η αναζήτηση είναι μία. Είναι η ίδια η περιπλάνηση /

μέσα σ' αυτόν τον διάφανο ουρανό. /

Εδώ δεν υπάρχει δόγμα ούτε κι αίρεση. /

Το θαύμα του Ιησού είναι ο ίδιος ο εαυτός του /

όχι ό,τι είπε και έκανε για το μέλλον. /

Ξεχνά το μέλλον. /

Αν μπορούσε να το κάνει κανείς, θα τον λάτρευα. /

Μπορεί να θελήσεις να κοιτάξεις και πίσω ή καθόλου /

αλλ' αν πεις "δεν υπάρχει τίποτε πέρα από δω" /

δεν θα υπάρχει τίποτα».